Shadow Gallery

Tyranny

Info
Uitgekomen in: 1998
Label: Magna Carta
Website: www.shadowgallery.com
MySpace: www.myspace.com/officialshadowgallery
Tracklist
Stiletto In The Sand(1:57)
War For Sale (5:35)
Out Of Nowhere (4:20)
Mystery (5:42)
Hope For Us? (6:00)
Victims (5:13)
Broken (1:54)
I Believe (8:41)
Roads Of Thunder (6:06)
Spoken Words (4:38)
New World Order (8:11)
Chased (4:36)
Ghost Of A Chance (5:19)
Christmas Day (5:40)
Brendt Allman: gitaar, zang
Mike Baker: zang
Carl Cadden-James: bas, fluit, zang
Chris Ingles: piano, synthesizer
Joe Nevolo: drums
Gary Wehrkamp: gitaar, piano, synthesizer, zang
Met medewerking van:
DC Cooper: zang
Laura Jaeger: zang
James LaBrie: zang
Room V (2005)
Legacy (2001)
Tyranny (1998)
Carved In Stone (1995)
Shadow Gallery (1992)

Het Amerikaanse Shadow Gallery is in mijn ogen dé progmetal band van de negentiger jaren. Dit zestal topmuzikanten slaagt er bij iedere release in om zichzelf te overtreffen. Voorwaar geen sinecure! Het in ’98 uitgebrachte meesterwerkje “Tyranny” mag gerust een klassieker in het genre genoemd worden. Mijn visie is, dat dit album kwalitatief andere trendsettende progressieve metalplaten, zoals bijvoorbeeld “Images And Words” van Dream Theater, overstijgt.

Tyranny is een conceptalbum in optima forma. De teksten zijn diepgravend en weldoordacht en behandelen onderwerpen als oorlog, de invloed van de nieuwe media, machtsmisbruik en de dood. Eigenlijk staan er twee hoofdthema’s centraal: de strijd van het individu tegen de keiharde, nietsontziende buitenwereld en de eeuwigdurende strijd tussen arm en rijk. De rijken die de maatschappij manipuleren en naar hun hand zetten wat vaak leidt tot geweld, manipulatie en corruptie. Een realistische en confronterende kijk op de hedendaagse maatschappij.

Act I brandt meteen fel los met het spetterende intro Stiletto in the Sand. Dit loopt vloeiend over in het agressieve War For Sale, gekenmerkt door mooie breaks en splijtende gitaarsolo’s. Out Of Nowhere is een meeslepend nummer met briljante koorpartijen en de voor de Shadow Gallery-sound typerende fluit. De invloed van de computer op onze wereld wordt prachtig verwoord in Mystery, met ijzersterk drumwerk aan het begin en toetsenwerk van hoog niveau. Hope For Us? is een gevoelige ballad vol dramatiek en emotie gevolgd door het met vette gitaarrifs doorspekte Victims. Het fragiele pianoliedje Broken besluit Act I op stemmige wijze.

Act II opent met het bombastische stuk I Believe dat langzaam naar een hoogtepunt toewerkt, met een kleine gastrol voor James LaBrie (Dream Theater). Roads Of Thunder is weer lekker opzwepend en fel. Zangeres Laura Jaeger draagt haar vocale steentje bij op het introverte Spoken Words. Prima wisselwerking tussen Jaeger en vocalist Mike Baker. Een van de hoogtepunten is New World Order, een titel die voor zichzelf spreekt. Op dit nummer is een glansrol weggelegd voor DC. Cooper (ex-Royal Hunt): wat een gouden strot heeft deze man. De passie en hartstocht komen bijna uit je boxen gekropen. Het instrumentale Chased doet zijn naam alle eer aan. Machtige, jachtige gitaarloopjes vliegen je aan alle kanten om de oren. Ghost Of A Chance brengt de gemoederen weer enigszins tot bedaren. De multi-gelaagde meerstemmige zangstukken zijn werkelijk een lust voor het oor. Het verhaal wordt afgesloten met het rustige Christmas Day waarin de hoop wordt uitgesproken dat alles toch nog goed zal komen met deze verdorven wereld.

Dit ultieme muziekgenot is opgenomen in de eigen studio van de heren en het moge duidelijk zijn dat dit niet in 1 dag is gebeurd. Alles is tot in de perfectie uitgewerkt en deze plaat mag dan ook productioneel een topprestatie genoemd worden. Dit streven naar volmaaktheid heeft wel als nadeel dat Shadow Gallery minimaal drie jaar nodig heeft voor het vervaardigen van een nieuw album. De luisteraar wordt voor dat wachten echter wel vorstelijk beloond met een werkstuk waar je je vingers bij af kan likken.

Het enige verwijt wat je Shadow Gallery kan maken, is dat de groep in haar hele bestaan nog nooit een enkel live optreden heeft gegeven! Wat de reden hiervoor is laat de band altijd in het midden, jammer is het wel. Voorlopig blijft het genieten van de verrichtingen op het zilveren schijfje.

Joost Boleij

Send this to a friend