Shady LaneAlbum

De vorige uitgave van deze Friezen dateert alweer van het vorige decennium. In 2009 kwamen zij op de proppen met “Between Two”, de eerste en enige langspeler van Shady Lane. Daarvoor was er al een drietal ep’s uitgebracht. Misschien willen deze heren niet teveel muziek tegelijk op de wereld loslaten, want ook “37” is een ep en klokt net boven de drieëntwintig minuten.

Dat is best jammer, want de nummers op dit mini-album zijn alle vier prima van kwaliteit. In studioMON in Groningen is de muziek zo goed als live opgenomen. Ook nu komt de muziek nog het meest in de buurt van bands als King’s X, Tool en Riverside, hoewel net iets meer lichtvoetig dan laatstgenoemde twee bands. Ook hoor ik in sommige passages flarden van Pink Floyd en Porcupine Tree terug.

Ten opzichte van het vorige album is Hans Elmers als extra gitarist en achtergrondzanger tot vast bandlid gebombardeerd. Die extra gitaar zorgt ervoor dat de nummers lekker dichtgetimmerd zijn en dat de ep een lekker vol geluid heeft. Een mooi voorbeeld is het afsluitende titelnummer dat eindigt met een heerlijke gitaarsolo, terwijl een akoestische gitaar voor een fraaie begeleiding zorgt. Ook het uiterst sfeervolle The Bardo verdient hier een vermelding.

De twee laatstgenoemde nummers geven ook een verschil aan ten opzichte van het vorige album. Werden daar nog tien nummers in ruim een half uur geperst, hier zorgen die twee nummers alleen al voor ruim een kwartier luisterplezier. Dat smaakt naar meer!  Echter, ook de twee kortere nummers zijn zeker de moeite waard.

De liefhebbers van de bands die ik als vergelijking heb genoemd, zullen absoluut geen buil vallen aan dit album. De muziek van Shady Lane herbergt genoeg kwaliteit om uit te zien naar een volgend album. Ik hoop dan wel dat dit album wat langer zal zijn. Ook zou het fijn zijn, als er iets minder tijd tussen de releases gaat zitten.

Ralph Uffing