SidewaytownAlbum

Project Sidewaytown is het werk van bezig baasje en Autumnblaze-frontman Markus Baltes. Deze Duitse band maakt voornamelijk progressieve doom-metal, wat te vergelijken is met Paradise Lost, Anathema en Katatonia. Ook is Markus Baltus zanger van de shoegaze band “Scarlet Youth”. Een tikje anders brengt Baltes met dit album, dat meer richting postrock gaat en dan ook nog één met een voorkeur voor zang.

Dit album kent zijn oorsprong reeds in 2007, wanneer Baltes in eerste instantie werkt met een niet nader te noemen Zweedse producer. Halverwege het opnameproces ontwikkelt zich een grote frustratie bij Baltes, omdat de opnames totaal niet het geluid laten horen dat hij in eerste instantie in gedachten had. Alle opnames werden weggegooid en hij besluit het werk opnieuw op te nemen met zijn medebandlid van Autumnblaze, Ulf Theodoor Schwadorf, alias Markus Stock. Die laatste is actief binnen de band Empyrium . Naast het gegeven dat Baltes erg gecharmeerd is van Theodoors muzikale en instrumentale kwaliteiten, is hij ook onder de indruk van diens producerende vaardigheden. Het eindresultaat is dan ook helemaal naar de zin van Baltes.

Het verhaal rondom dit album is een fictieve weergave van het leven van Gordon Voice. Gordon groeit op met een geesteszieke vader die ervan overtuigd is dat de familie een raar virus met zich meedraagt, waardoor ieder lid van de levenslijn, dat een ander mens liefheeft, op korte termijn overlijdt. Natuurlijk heeft dat een grote invloed op Gordons leven en daardoor vermijdt hij sociale contacten, omdat hij bang is voor vriendschappen, of zelfs omdat hij een liefde voor iemand ontwikkeld waardoor deze in zijn ogen gevaar loopt. Vervolgens veroorzaakt Gordon een ongeluk waarbij een jonge vrouw is betrokken, maar door haar naar het ziekenhuis te rijden, redt hij haar leven. Omdat hij natuurlijk bang is voor de gevolgen, neemt hij afscheid om nooit meer contact te hebben, maar hij kan haar ogen nooit meer vergeten. Als hij de vrouw later toevallig tegenkomt in de bus, waagt hij het er toch op. Hij bouwt een leven op met bizarre ontwikkelingen rondom zijn persoon. Afijn, ik kan u een heel verhaal uitleggen, maar het verhaal komt niet tot een echt plot. Dat plot bewaart Baltes voor een volgend album, dat al in ontwikkeling is.

De geboden muziek heeft veel overeenkomsten met die van Explosions In The Sky, Sigur Ros, een vleugje Elbow en in mindere mate Oceansize. Bijna vanzelfsprekend is dit album sterk gitaar georiënteerd, zoals zoveel postrock gerelateerde albums, maar daarnaast is er strak en dynamisch drumwerk van de eerder genoemde Schwadorf. Dat hij ook producer is van dit album is duidelijk te horen, aangezien de drums een prominente plaats in de eindmix hebben gekregen, hoewel die zeker niet verkeerd klinken. Toch zijn er nog wel wat afwijkende aspecten te noemen. De meeste nummers op dit album hebben geen echte geluid- en ritme erupties die veel andere postrock muziek juist wel kennen. Ook handhaaft het tempo zich in veelal in één en hetzelfde cadans. De zang van Baltes is haast fluisterend te noemen, hetgeen een opmerkelijke en aparte combinatie oplevert.

Hoewel dit album de nodige circulaties in je stereo nodig heeft voor het echt tot leven komt, is de muziek doordacht en verzorgd. De composities steken goed in elkaar en ook de instrumentbeheersing is meer dan voldoende, aangezien het geluid in eerste instantie wat monotoon overkomt. Mijns inziens heeft het net iets te weinig karakter of onderscheidend vermogen. Dat komt voornamelijk doordat de spanningsboog regelmatig verslapt en echte uitbarstingen uit de weg gegaan worden. Desalniettemin kan in de toekomst hier wel iets moois uit groeien. Zeker gezien het feit dat Baltes de nodige bagage heeft en van vele markten thuis is.

Ruard Veltmaat