Wat is het toch gaaf hè? Dat een band op twee achtereenvolgende albums zo anders kan klinken. Was “Far From The Sun” van het Zweedse Siena Root vooral een enthousiasmerend college over de psychedelische (hard)rock uit de jaren ‘70, dan is opvolger “Different Realities” een voor de band grensverleggend experiment in stijl en vorm.
“Different Realities” is het vierde album van de Zweedse band Siena Root. Een band met één voet in het heden en één voet ver in de jaren ‘60 en ‘70. De liefde voor bands als Deep Purple, The Doors, Uriah Heep en vergelijkbare bands wordt nergens onder stoelen of banken gestoken en met name de eerste drie albums klinken als een ontwapenend oprechte liefdesverklaring aan zojuist genoemde bands. Hoewel die beschrijving ook van toepassing is op dit album, tapt de band hier toch net even uit een ander, maar vergelijkbaar vaatje.
Het album bestaat uit twee suites die in lp-formaat elk één kant beslaan. Hoewel beide suites om je vingers bij af te likken zijn, lijkt kant A met de titel We met name bedoeld om luisteraars niet direct te vervreemden. Op We horen we namelijk de vakkundige retrorock die we immers van de eerdere albums gewend zijn, alleen wat kalmer, koeler en kabbelend. Het vormt bijna een brug tussen de eerdere albums en wat nog komen gaat op kant B, The Road To Agartha.
The Road To Agartha is een prachtig muziekstuk in zes hoofdstukken dat ons meeneemt naar verre landen. Instrumenten als de tzouras, de sitar en diverse exotische percussie-instrumenten staan in het spotlicht, waar de klassieke rockinstrumenten bijna een bijrol lijken te gaan spelen. De suite is gestructureerd als een raagmala, een compositievorm uit de Indiase klassieke muziek. Exotische klanken integreren naadloos met de bekende retrorock. Het zorgt voor een bijzondere muzikale ervaring.
“Different Realities” is een prachtig stukje componeerwerk van een band die precies weet waar Abraham zijn psychedelische mosterd haalt. Zonder de trouwe luisteraar te vervreemden speelt Siena Root met vorm en instrumentatie om de grenzen toch net even te verleggen en daarmee ook die van ons als luisteraar. Hiermee is dit album niet alleen een prachtig staaltje retrorock, maar ook een van de sterkere albums van de band. Heerlijk!