simakDialogAlbum

simakDialog levert met “The 6th Story”, hoe kan het ook anders, zijn zesde album af. Liefhebbers van fijnbesnaarde jazzrock en fusion met Indonesische invloeden kunnen hun hart ophalen. Ben je bekend met deze Indonesische groep en heb je bijvoorbeeld “Demi Masa” uit 2009 al in huis, ren dan subiet naar je platenboer of surf naar een gespecialiseerde webshop en bestel je exemplaar.

Dan zijn er de mensen die niet bekend zijn met simakDialog, maar die alleen al na het lezen van de eerste alinea nieuwsgierig geworden zijn. Die adviseer ik om eerst de recensie van “Demi Masa” te lezen. Daarin heeft Erik Groeneweg helder uiteen gezet wat voor vlees je met de Indonesiërs in de muzikale kuip kunt aantreffen.

Dit zesde verhaal gaat verder waar het vijfde is geëindigd. Jazzrock en fusion met een hele lading aan percussie-achtige instrumenten die nu eens niet als opvulling worden gebruikt. Vraag me niet naar welke nummers er positief of negatief uitschieten. Ik kan het je dit keer helaas niet vertellen. Persoonlijk ben ik niet vies van een potje jazzrock. Ik smul van de manier waarop The Flower Kings jazz in hun muziek verwerken. Wellicht veerde ik daarom overeind bij de eerste minuten van Stepping In. Want dit had ik al eens bij die Zweden gehoord.

Verder ben ik eenvoudig te weinig thuis in de échte fijnproeverij van dit genre. In mijn beleving trokken de negen nummers in krap een uur in constant hoog niveau aan mijn trommelvliezen voorbij. Liefhebbers van Chick Corea, Return To Forever en Indonesische muziek in het algemeen zullen dit verhaal daarom in één ruk uitlezen. Voor de gemiddelde bezoeker van deze website vrees ik dat “The 6th Story” geen ‘pageturner’ is.

Hans Ravensbergen