Sinagoga ZenAlbum

Het titelloze debuut van het Braziliaanse Sinagoga Zen dateert reeds uit 2014. Wellicht meende de band (of het label) dat er met de Olympische Spelen in Rio de Janeiro in volle gang nieuw momentum is gecreëerd voor Braziliaanse muziek, want anders kan ik ook niet verklaren waarom de promo nu pas ten burele van Progwereld is verschenen. Ook hier geldt echter: beter laat dan nooit!

Sinagoga Zen maakt een mix van jazzrock, klassieke muziek en progressieve rock, waarbij de laatste zich vooral aan de RIO-kant van het progspectrum bevindt. Deze toch al smaakvolle mix wordt vervolgens overgoten met een zomers sausje, dat vooral op het conto van zangeres Giulia Ferreira Dall’Oglio en percussionist Alison Sebben kan worden geschreven.

“Sinagoga Zen” bevat drie kwartier aan muziek, verdeeld over een vijftal nummers, waarbij de opener al bijna de helft van de speeltijd in beslag neemt. Mudança Dos Tempos wisselt veelvuldig tussen de al eerder genoemde stijlen: van een Mellotron-opening naar jazzrock en vervolgens via een stuk latin percussie naar een vocale bijdrage. En dan hebben we pas een minuut of drie gehad. Er gebeurt heel veel in ruim twintig minuten, vooral een hoop moois, maar als totaal is het allemaal weinig samenhangend en ook de overgangen zijn soms wat geforceerd. Als het componeren op eenzelfde niveau belandt als de uitvoering dan kan deze band het nog ver brengen, maar voor nu blijft het bij een schetsmatige proeve van kunnen.

Na de opener volgt een drietal kortere nummers die logischer in elkaar steken, overwegend jazzrock zijn en die dus de uitbundige variatie van de opener missen. U ziet, een recensent is niet snel tevreden, zelfs niet met drie prima nummers. Afsluiter Instante De Velejar neemt zowel qua lengte als qua coherentie een middenpositie in: ruim tien minuten met een behapbaar aantal wisselingen, zonder dat er echter een hele duidelijke lijn te ontdekken valt.

Mijn oordeel zal na het eerdere geschrevene niet als een verrassing komen. Sinagoga Zen maakt een erg interessante mix van verschillende stijlen en heeft daarnaast door de latin sound en de karakteristieke zang absoluut een meerwaarde in het muzieklandschap. Om ook daadwerkelijk een rol van betekenis te gaan spelen, is het echter wel noodzakelijk dat de band meer lijn in hun composities gaat brengen. Ik ben in elk geval alvast erg benieuwd naar de opvolger.

Wouter Brunner