Sirenia

The Seventh Life Path

Info
Uitgekomen in 2015
Land van herkomst: Noorwegen
Label: Napalm Records
Website: www.mortenveland.com/sirenia/
Tracklist
Seti (2:05)
Serpent (6:31)
Once My Light (7:20)
Elixir (5:45)
Sons of the North (8:15)
Earendel (6:13)
Concealed Disdain (6:10)
Insania (6:39)
Contemptuous Quitus (6:29)
The Silver Eye (7:29)
Tragedienne (4:54)
Tragica (4:54)
Ailyn: zang

Morten Veland: alle instrumenten en grunts

Met medewerking van:
Joakim Naess: zang op Elixir
Emilie Bernou: koor
Mathieu Landry: koor
Damien Surian: koor
Emmanuelle Zoldan: koor
The Seventh Life Path (2015)
Perils Of The Deep Blue (2013)
The Enigma Of Life (2011)
The Thritheen Floor (2009)
Nine Destinies And A Downfall (2007)
An Elixir For Existence (2004)
At Sixes And Sevens (2002)

Hoewel de band Sirenia in de “female fronted metal” wereld inmiddels een serieuze naam is geworden, staat er tot op heden nog geen enkele cd recensie op de site van Progwereld. Dat is op zijn minst curieus, want wij zijn hier binnen Progwereld muren niet vies van het genre. Eigenlijk geldt dat nog het meest voor mijn eigen persoontje en Mario van Os, wij houden namelijk wel van een potje symfonische bombast met vrouwelijke vocalen.

Within Temptation, Epica, Nightwish, Delain, Stream Of Passion, Lacuna Coil, Edenbridge, Nemesea, Lyonite, To Mera, Equisa, Kowai. Zo noem ik toch echt een serieus aantal namen van bestaande bands waarvan minstens één of zelfs meer recensies te vinden zijn in onze rijke Progwereld bibliotheek. “Gelukkig” staat Sirenia daar  vanaf nu ook tussen. Met deze opsomming heb ik dan ook gelijk alle voorbeelden genoemd en heeft u ook een indruk wat u ongeveer kunt verwachten op het zevende album van het Noorse Sirenia, toepasselijk betitelt met de naam “The Seventh Life Path”.

Kenners van deze band weten al lang dat de muzikale ideeën van deze band uit het muzikale brein van Morten Veland komen (voorheen ook Tristania) en die vanaf het prille begin van de band ook bijna alle instrumenten heeft bespeeld. Eigenlijk zijn de andere bandleden vooral ingezet als sessie- of als gast muzikant, of als invulling van de band tijdens optredens en tours. U begrijpt het al; de waslijst van voormalige bandleden is dus eindeloos en deze lieden hadden dan ook geen enkele vinger in de Sireense pap. Toch is zangeres Ailyn al sinds 2009 verbonden aan de band en inmiddels is dit het vierde album wat met haar zang wordt uitgebracht. Maar ook zij heeft nauwelijks invloed op muziekgebied, getuige meerdere interviews met haar over Sirenia, waar ze telkens verwijst naar Veland als het gaat om bijvoorbeeld de teksten van de songs.

En daar wrikt de schoen ook gelijk. Vooropgesteld; als het bij mastermind Veland gaat om de looks van Ailyn, dan is Pilar Giménez García (haar echte naam) een absolute topper. Google voor de gein  maar eens op haar foto’s en wanneer je een voorkeur voor brunettes hebt is de kans groot dat je haar zangkunsten in één keer een stuk beter vindt klinken. Maar als “gerespecteerd” recensent moet ik daar natuurlijk aan voorbijgaan. Want naast het feit dat haar stem weinig bereik heeft, vaak dubbellaags is geproduceerd en haar articulatie vaak ook moeilijk verstaanbaar is, kan ze mij met de gekozen zangtechnieken ook niet behagen. Haar zang klinkt vaak wat inspiratieloos en zonder échte passie.  Ik vermoedt ook dat ik niet de enige ben met die mening, want het is volgens mij ook de reden dat de band nooit zo ver is gekomen als pak ém beet Within Temptation, Nightwish en Epica. De grunts van Veland himself zijn verder wel prima in orde en komen ook in verschillende tracks voorbij of eisen zelfs een hoofdrol. Daarnaast zijn er ook mannelijke cleane vocals te horen van gastmuzikant Joakim Naess en een Sirenia “koor”.

Songtechnisch is het materiaal op het zevende album ook niet opmerkelijk. De doorsnee liefhebber van symfonische metal kan hier waarschijnlijk mee leven, maar zal ook nergens verrast worden. Enkele nummers vervagen echter volkomen in een hele draaibeurt van de cd. Natuurlijk is ook de muziek van Sirenia episch, bombastisch en sterk orkestraal, net als bij de genoemde collega bands. En daar wrikt dezelfde schoen ook weer wat teveel. De orkestraties klinken niet echt heel natuurlijk en komen duidelijk hoorbaar uit een toetsen of computer paneel. Nu is dat wel vaker het geval, uitgezonderd wellicht grootheid in het genre Nightwish, maar op dit album is het wel heel duidelijk te horen.

Sirenia heeft met “The Seventh Life Path” zeker geen slecht album afgeleverd, maar is ook geen hoogvlieger. Tegenwoordig moet je vooral in dit drukbevolkte genre een “Unique Selling Point” hebben en die ontbreekt wat mij betreft volledig op het album. We hebben als redactie in ieder geval de bibliotheek van Progwereld verrijkt met nog een naam in het genre Female Fronted Metal, hoewel je kunt twijfelen over de meerwaarde daarvan.

Ruard Veltmaat

Koop bij bol.com

Send this to a friend