Skyclad is een Britse folkmetalband die vooral in het laatste decennium van de vorige eeuw succes boekte. Hun combinatie van heavy metal met folkmuziek maakte Skyclad in 1990 tot één van de grondleggers van de folkmetal. Naast hun specifieke muzieksoort zijn ook hun teksten – en met name ook de verschillende woordspelingen – speciaal te noemen. Bandoprichter Martin Walkyier is geen geweldige zanger, maar wel de trekker en het boegbeeld van de band. Daarnaast is hij verantwoordelijk is voor alle teksten in de beginjaren van de band. In zijn teksten draagt Walkyier bij aan diverse maatschappelijke issues en geeft zijn beeld op armoede, politiek, geloof en paganisme. Daarmee kun je Skyclad ook categoriseren onder Pagan-Metal. Qua zang en stijl is Walkyier het beste te vergelijk met Johnny Rotten van The Sex Pistols. Een punkband waar Skyclad zeker een aantal invloeden vandaan heeft gehaald.
BMG – sinds kort de moeder maatschappij van Noise Records – heeft de eerste vijf albums van Skyclad, inclusief de EP “Tracks From The Wilderness” heruitgebracht. De albums zijn in originele vorm uitgegeven, ieder in prachtig vorm gegeven uitklaphoezen. De liner-notes – met teksten van en interviews door Malcolm Dome – vormen een compleet verhaal over de begin- en succesjaren van Skyclad. Alleen al hiervoor zou je de albums kunnen aanschaffen.
De vijf albums schetsen een goed beeld van de ontwikkeling van de band Skyclad maar ook van de Folk-Metal muziek die Skyclad mede heeft voortgebracht. Op hun debuut album “The Wayward Sons of Mother Earth” zoekt de band nog duidelijk naar een richting. De folk-invloeden zijn nog minimaal en typerend is het feit dat de violist en fluit als gastmuzikanten zijn opgenomen en ook slechts beperkt hoorbaar zijn. Op de latere albums is deze rol veel groter en behoort Fritha Jenkins en vervolgens Cath Howell en Georgina Biddle ook tot de vaste bezetting.
Hun vijfde album “The Silent Whales of Lunar Sea” – hetgeen overigens uitgesproken kan worden als “The Silent Wails of Lunacy” – is het hoogtepunt in de carrière van Skyclad. Op basis van het succes van het voorgaande album “Prince of the Poverty Line” werd door Noise Records overduidelijk geïnvesteerd in de productie van het album. Muzikaal laat dit album het meest duidelijk de Folk-Metal stijl horen en vele bands na hun zullen dit album als belangrijkste invloed gaan noemen.
Ik ga in deze recensie niet alle vijf de albums uitvoerig beschrijven, maar om een goed beeld te krijgen van de muziek van Skyclad zou ik kunnen verwijzen naar de EP “Tracks From The Wilderness” . Deze EP is toegevoegd aan het uit 1992 stammende album “Jonah’s Ark” en start met een cover van het legendarische nummer Emerald van Thin Lizzy. Een goed voorbeeld hoe hardrock wordt vermengd met Ierse folkmuziek. De viool van Fritha Jenkins geeft hieraan een extra folklorische dimensie. Overigens een leuk detail is dat Brian Robertson – de gitarist en mede auteur van dit nummer – meespeelt met Skyclad.
Het nummer A Room Next Door is een typisch Jaren negentig heavy metal nummer, stevige gitaren en rustige passages die worden afgewisseld met schreeuwerige stevigere elementen. De tempowisselingen doen hier en daar denken aan een nummer als Nothing Else Matters van Metallica. Het daarop volgende studio nummer When All Else Fails gaat een versnelling hoger en heeft het punky en thrash-metal geluid dat meerdere bands hadden in deze tijdsperiode.
De laatste drie nummers op de EP “Tracks From The Wilderness” zijn afkomstig van het legendarische Dynamo Open Air festival dat in juni 1992 op de kunstijsbaan in Eindhoven werd georganiseerd. De populariteit van Skyclad in deze periode is hieruit af te leiden. De band staat live ook hun ‘metal’ mannetje en weten een stevig sound neer te zetten. Skyclad stond overigens in 1994 en 1995 ook op dit festival (toen op Welschap) en mocht in 1995 in het voorprogramma van Black Sabbath staan. Een registratie van het 1995 optreden van Skyclad is uitgebracht door Demolotion Records (album “Another Fine Mess”) en Burning Airlines (“Live At Dynamo”). Jammer genoeg bezit BMG deze rechten niet, anders waren deze live opnames ook mooie toevoegingen geweest aan deze heruitgaven.
Na deze eerste vijf albums zal Skyclad nog vijf albums uitbrengen met Martin Walkyier als zanger, bij Massacre Records en Nuclear Blast. De band is met 10 albums in 10 jaar dus zeer productief. Na hun 10e album verlaat Walkyier in 2000 de band – na meningsverschillen over rechten en verdiensten – en dit betekent bijna het einde van de band. In de jaren daarna neemt de band nog drie albums op, waarvan de laatste “Forward into the Past” dit jaar (2017) is uitgebracht. Kevin Ridley – producer sinds het begin van de band – heeft de zang overgenomen en hij is ook verantwoordelijk voor de meeste teksten.
Met de heruitgaven van deze eerste vijf Skyclad albums is een stukje Folk-Metal geschieden weer binnen ieders bereik gekomen. Ik moet op deze site wel even een waarschuwing plaatsen. De heavy metal, thrash en punk elementen zijn in Skyclad’s muziek overheersend aanwezig en zullen voor de gemiddelde lezer van onze site en klassieke prog-liefhebber waarschijnlijk te heftig zijn. Voor degene die tegen een stootje kan, zou het zeker eens uit moeten proberen.