Slaves To FashionAlbum

Een EP is veelal de eerste kennismaking tussen band en luisteraar. Het is een beetje een voorproefje van wat je van een compleet album mag verwachten. In deze tijd van Myspace en Youtube zet ik nog wel eens mijn vraagtekens bij het nut van Ep’s. Het dekt wat mij betreft niet altijd de lading. Bespaar het geld voor een volledig album en laat in meerdere liedjes horen wat je in je mars hebt. Maar dat is slechts mijn mening.

Dat neemt niet weg dat we deze vormen van cd’s nog veelvuldig tegenkomen. Zo heeft de Noorse formatie “Slaves To Fashion” ook een EP in eigen beheer uitgebracht, om ons alvast warm te maken voor een compleet album. U raadt het al; die EP mag ik voor u bespreken.

De band komt gedeeltelijk voort uit de band P:O:B (Pedestrians of Blue). Dit gezelschap produceert slechts één volledig album (Crossing Over) dat door voormalig Progwereld medewerker Joost Boley in het verleden besproken is. Na opheffing van deze band besluiten twee leden verder te gaan onder de naam “Slaves To Fashion” aangevuld met twee nieuwe collega’s.

De muziek is redelijk recht toe, recht aan, hoewel de composities een solide basis hebben. Het fundament is gelegd op stevige gitaarrock, betrouwbare drums en ondersteunende toetsen. Een beetje een mix van A.O.R en alternatieve rock. Dit is melodieuze rock die het in principe goed zou kunnen doen in de hitparades van deze tijdsgeest. Ware het niet dat het allemaal een beetje té eenvoudig is en weinig spanning brengt.  Wel heeft zanger Johannes Støle een kraakheldere en aangename stem, die goed overeind blijft tussen de instrumenten. De teksten zijnwat zweverig en klef, maar een kniesoor die daar op let. Op sommige momenten kan ik een vergelijking met Orphan Project, Toto en soms wat Queensryche niet onderdrukken.

Een aardige EP, maar als dit een graadmeter is wat de band wil brengen op een toekomstig album, dan vrees ik voor het eindresultaat. Daarvoor zijn de songs te basic en standaard en basic en biedt het amper spanning.

In dit geval is het dus wel een goede keus geweest om een EP te sturen. De band heeft mij dus in ieder geval een worsteling door een heel album bespaard…

Ruard Veltmaat