In Nederland is de hardrockband Slaves To Gravity (nog) niet erg bekend, maar in thuisland Engeland wel. De singles van het debuutalbum “Scatter The Crow” schoten omhoog in de Engelse hitlijsten en het rocktijdschrift ‘Kerrang!’ riep de groep uit tot beste Britse nieuwkomers van 2008. Het tweede album “Underwaterouterspace” is mijn eerste kennismaking met de rockbelofte. Een aangename ontmoeting, die echter geen onuitwisbare indruk op me achterlaat.
Slaves To Gravity maakt lekker ongecompliceerde rock met een flinke dosis grunge. Invloeden van Soundgarden, Foo Fighters, Audioslave, Blackrebel Motorcycle Club en Alice in Chains worden gemixt en verpakt in twaalf toegankelijke nummers. Niet vaak klinkt hardrock zo licht en luchtig. De liedjes op “Underwaterouterspace” luisteren gemakkelijk weg door hun popachtige melodietjes en voorspelbare opbouw. Coupletten en refreinen wisselen elkaar een beetje clichématig af en op ongeveer tweederde van vrijwel elk nummer volgt een rustige break. Ook hard en zacht volgen elkaar in een vast patroon op. Powerakkoorden, diepe baslijnen en felle drumslagen worden onderbroken door slepende refreinen, waarin Tommy Gleeson met lange uithalen zingt.
Een homogene massa vormen de nummers daarentegen niet. Na een aantal luisterbeurten vallen steeds meer details op. Neem bijvoorbeeld de licht vervormde, organische ‘gitaarkronkels’ in Last Ignition of het countrysfeertje in Youth Serrated, dat wordt opgeroepen door een mondharmonica en banjo. Het triestige This Time Is Terminal is het enige nummer waarin toetsen voorkomen: de rest van het album is behoorlijk gitaargericht. Verder bevat “Underwaterouterspace” natuurlijk ook de ‘verplichte’ ballade. Silence Now is een zoete meezinger, die een beetje aan Nickelback doet denken.
Gleeson heeft een krachtige strot en een ietwat rauwe stem, die perfect bij grunge past. De andere bandleden herhalen in veel nummers wat zanglijntjes. Meestal maakt dit de liedjes nog aanstekelijker, maar het “na na na” in Unknown is wel heel erg cheesy. Slaves To Gravity zet je telkens op een hinkspoor. Als de gitaren gieren denk je dat je te maken hebt met ruige mannen en pure rock & roll, maar de popelementen vallen tussen cool en kitsch in.
Naast muziek bevat het album ook een dvd, waarop zes videoclips staan. Vier van deze nummers zijn afkomstig van het debuut. Slaves To Gravity maakt artistieke clips, met veel speciale effecten. Het is dan ook leuk om na een video de ‘making of’ te bekijken. Je ziet tijdens de opnames drie jongemannen energiek heen en weer springen en vol enthousiasme acteren. Die geestdrift en passie hoor je ook terug in de muziek. “Underwaterspace” is een opgewekt en fris rockalbum, dat strak klinkt en lekker knalt. Het is niet bijster origineel en soms wat voorspelbaar, maar (misschien juist daardoor) wel geschikt voor een groot publiek. Ook buiten Engeland.
Shireen Bekker