In een uitverkochte Ronda zaal van TivoliVredenburg in Utrecht mag de Thais-Zweedse artieste Sirintip het voorprogramma verzorgen van haar labelgenoot Snarky Puppy. Haar eigen band is daarbij niet op het podium aanwezig, maar de zangeres wordt bij haar optreden vakkundig en enthousiast ondersteund door de bandleider van Snarky Puppy, Michael League, samen met twee andere bandleden van het hoofdprogramma: Justin Stanton en Mark Lettieri. Daarnaast worden de drums tijdens dit voorafje verzorgd door Ross Pederson die voor Snarky Puppy ook geen vreemde is. Hij was namelijk ooit drummer op het eerste album van het collectief.
Sirintip speelt een aantal composities van haar debuutplaat, “Tribus” en kwijt zich daarbij prima van haar taak. Haar muziek is een knap gemaakte mengeling van pop en R&B met hier en daar een jazzy uitspatting. Bij het zingen maakt Sirintip veelvuldig gebruik van looping-techniek en van een stemvervormer wat haar muziek een eigen karakter geeft. Deze ‘moderne’ fratsen verhullen overigens niet dat de dame in kwestie is gezegend met een mooie zangstem. Naast het stemgeluid zijn met name de jazzy uitstapjes en de solo’s genietbaar, maar verder is de muziek van Sirintip wel heel erg ‘poppy.’
Over naar de hoofdschotel. Snarky Puppy is een uit Amerika afkomstig collectief onder leiding van basgitarist Michael League. Hoewel de groep totaal uit meer dan vijfentwintig bandleden bestaat wordt een optreden normaliter door rond de acht à negen muzikanten verzorgd. De band bestaat sinds 2004 en treedt de laatste jaren regelmatig op in Europa en vanavond dus in Utrecht. Deze stad is de mannen van Snarky Puppy niet vreemd: in 2015 stond de band ook al in een uitverkocht TivoliVredenburg en in 2014 heeft de band het uitstekende album “We Like It Here” opgenomen in oefenruimte, studio en creatief centrum Kytopia. Snarky Puppy heeft dus een band met Nederland wat extra blijkt uit het feit dat de band voor verschillende projecten, waaronder het album “Sylva,” met het Metropole Orkest heeft gewerkt en dat zeer regelmatig door de band, of door afzonderlijke bandleden met hun eigen bands en projecten, in Nederland wordt opgetreden.
De band brengt tijdens live-optredens instrumentale muziek en put daarvoor uit een veelheid van muzikale stijlen. Tijdens elk nummer uit het inmiddels dertien albums tellende oeuvre van de band is er bij een live-uitvoering ruimte voor improvisatie. Je weet van tevoren eigenlijk nooit precies wat je kan verwachten van een optreden van Snarky Puppy. Wie er op het podium zullen staan, welke nummers worden gespeeld, welk instrument en/of bandlid welke partijen voor zijn rekening zal nemen; het is allemaal één grote verrassing. Maar één ding weet je wel zeker: het optreden van de band zal barsten van enthousiasme, virtuositeit en energie.
De toer waar dit optreden deel van uitmaakt staat in het teken van het nieuwste album “Immigrance.” Vertolkingen van nummers van met name dit album vormen dan ook de hoofdmoot van het concert. De set wordt verrassend ingetogen begonnen met het prachtige, sfeervolle nummer Even Us. Mike ‘Maz’ Maher trakteert het publiek op een geweldige trompetsolo en de toehoorders vinden het merkbaar prachtig. De toon is gezet!
Het publiek reageert overigens de gehele avond zeer enthousiast op de muziek en vooral op de vele virtuoze solo’s die worden gespeeld. Terecht ook, en ieder bandlid krijgt vanavond meerdere malen een moment om te ‘shinen,’ niemand houdt zich daarbij in. Remmen los dus! ‘Ceremoniemeester’ Michael League en zijn band hebben het duidelijk naar hun zin en men geniet zichtbaar van elkaars spel.
Het eveneens nieuwe nummer Bigly Strictness volgt en na het volgende nummer van de avond, het van het voorlaatste album “Culcha Vulcha’ afkomstige Semente, komen andere nummers van het jongste album, zoals Xavi, Bad Kids To The Back en Chonks langs. Alles klinkt even lekker. De muziek gaat werkelijk alle kanten op, van jazz naar funk, dan weer naar rock of naar wereldmuziek, alles kan, alles mag. Een ouder nummer wordt van stal gehaald, Thing Of Gold van het album “Ground Up.” Halverwege dit nummer wordt een vette groove ingezet, bekend van Sign O’ The Times van Prince, waarover een tijdje lekker wordt gesoleerd, om later weer terug te keren naar het nummer zelf.
De energie van de band is aanstekelijk en het publiek is in beweging. Na een stukje ‘audience participation’ wordt het laatste nummer van de set ingezet voordat de band van het podium verdwijnt om niet veel later terug te komen voor een toegift.
Op toetsen speelt vanavond, in tegenstelling tot de optredens van voorgaande dagen, naast Justin Stanton ook Shaun Martin. Zijn aanwezigheid geeft, door zijn altijd enigszins clowneske gedrag, het optreden nog wat extra sfeer. En zijn aanwezigheid is waarschijnlijk ook reden om de avond af te sluiten met het nummer Sleeper van “We Like It Here” waarop Shaun Martin destijds tijdens de opname op indrukwekkende wijze gebruik maakte van de talk-box. En zo dus ook vanavond weer, geweldig om te horen en om te zien: het is genieten met een grote ‘G´!
Kortom: een geweldig optreden van een bijzonder collectief. Het zal waarschijnlijk niet de laatste keer zijn dat Snarky Puppy ons land aandoet. Liefhebbers van Weather Report, Pat Metheny Group, Return To Forever en Frank Zappa (periode begin jaren zeventig) kunnen bij een optreden van deze band hun hart ophalen. Zorg dat je er de volgende keer bij bent!