Snarky PuppyAlbum

Zappend door de radiostations tijdens een autoritje stuitte ik enkele jaren geleden op een stuk muziek dat op NPO radio 4 (!) werd afgespeeld. De muziek intrigeerde mij en uiteraard bleef ik hangen. Bij de afkondiging bleek het om een nummer te gaan van Snarky Puppy, afkomstig van het in samenwerking met ‘ons’ Metropole Orkest opgenomen album “Sylva”. Thuisgekomen ben ik op zoek gegaan naar meer muziek van deze band en kwam uit bij stukken van hun album “We Like It Here.” Ik was verkocht.

“We Like It Here” is het achtste album van het uit de Verenigde Staten afkomstige Snarky Puppy. De band bestaat uit zo’n 25 muzikanten en heeft de gewoonte om bij opnames en optredens daarbuiten ook nog eens met tal van andere muzikanten de samenwerking te zoeken. De muziek van het collectief is een mengeling van jazz, jazzrock, fusion, progressive rock en wereldmuziek. Referenties: vooral Weather Report en Return To Forever. De kracht van Snarky Puppy ligt, naast de virtuositeit van de muzikanten, vooral in het enthousiasme waarmee live-optredens worden verzorgd. Daarbij wordt improvisatie overigens niet geschuwd.

Het 54 minuten tellende album bestaat uit acht composities. Al deze muziek is binnen vier dagen opgenomen in Utrecht (Kytopia) in het bijzijn van een klein, select publiek. En bijna alle nummers die uiteindelijk op “We Like It Here” terecht zijn gekomen zijn uitgegroeid tot publieksfavorieten tijdens de vele live-optredens, wat natuurlijk veel zegt over de kwaliteit van het gebodene. Het is overigens aan te raden van dit album ook de dvd versie eens te bekijken. Het zichtbare plezier van de muzikanten werkt aanstekelijk en het is mooi om te zien hoe publiek maar ook collega bandleden op de bijdragen van de muzikanten reageren.

“We Like It Here” begint met het complexe en tevens sfeervolle Shofukan. Heerlijk gitaarwerk van de drie de gitaristen en een mooie trompetsolo van Justin Stanton. Bandleider Michael League excelleert op basgitaar en drummer Larnell Lewis mept er kwistig op los. Het nummer eindigt met een makkelijk mee te zingen melodie wat dan ook door de voltallige band wordt gedaan.

Een absoluut hoogtepunt van het album is What About Me? Deze muziek gaat werkelijk alle kanten op. Het gitaarwerk van onder meer Bob Lanzetti is geweldig, maar vooral de drummer verdient hier weer een vermelding. Wat een klasbak is hij toch!
Aan het grotendeels gedragen, maar toch af en toe ook funky, nummer Sleeper valt vooral de bijdrage van Shaun Martin op. Bij zijn toetsenspel maakt hij gebruik van een talk-box wat een bijzonder geluid oplevert. Hij soleert bijna het gehele, bijna zeven minuten durende nummer door.
Jambone is een uptempo nummer met veel nadruk op percussie. Er zijn latin invloeden aanwezig en ook hier is het gitaarspel van Bob lanzetti, Mark Lettieri en Chris McQueen in één woord fenomenaal te noemen.
Op het ingetogen, gevoelige Kite hebben strijkers en vooral ook blazers de hoofdrol. De trompetsolo van Jay Jennings is spectaculair en ook het pianospel van Bill Laurence is niet te versmaden.
Met een trage, zware gitaararpeggio begint Outlier. Cory Henry voorziet dit nummer van sfeervol toetsenwerk. Alle muzikanten ‘shinen’, maar vooral Bob Reynolds heeft een belangrijke bijdrage aan dit nummer met zijn prachtige, uitzinnige saxofoonsolo.
Het vrolijke Tio Macaco volgt. Een nummer met latin invloeden en voor percussie gecomponeerd. En de blazers buitelen hier bijna letterlijk over elkaar heen.

De afsluiter van het album is het prachtige Lingus. Dit meer dan tien minuten durende stuk muziek start met een vette baslijn, blazers en sfeervol gitaarwerk. Het nummer bouwt op naar een sectie waarin blazers beurtelings een solo spelen, erg fraai maar nog niet het hoogtepunt van dit nummer. Want wanneer de band iets gas terug neemt begint Cory Henry met een onnavolgbare, inmiddels legendarische, toetsensolo. Deze begint gevoelig, ingetogen, maar Henry bouwt de solo op naar het niveau waarop het geluid en het spel bijna maniakaal is: geniaal bedacht en virtuoos uitgevoerd!

Wat een prachtplaat! In een paar woorden: briljante composities, geweldig spel en prachtig geproduceerd. Muziek waar ik nooit genoeg van zal krijgen en melodieën die soms dagen achter elkaar spelen in mijn hoofd. Wat mij betreft is dit één van de mooiste muziekopnames ooit en sowieso de beste schijf van Snarky Puppy! En wanneer je als je dit leest denkt: is dit niet te mooi om waar te zijn? Luister en oordeel zelf!