Soft Works

Abracadabra

Info
Uitgekomen in: 2003
Land van herkomst: Groot-Brittannië
Label: Tonecentre

Zie ook Soft Machine Legacy, The
Tracklist
Seven Formerly (10:22)
First Trane (11:33)
Elsewhere (8:01)
K Licks (6:50)
Baker's Treat (5:40)
Willie's Knee (5:17)
Abracadabra (7:34)
Madame Vintage (4:52)
Elton Dean: altsaxofoon, saxello, Fender Rhodes elektrische piano
Allan Holdsworth: elektrische gitaar, Synthaxe
Hugh Hopper: elektrische bas
John Marshall: drums
Abracadabra (2003)

Midden 2002 ging het bericht rond dat een aantal ex-leden van de legendarische Canterbury formatie Soft Machine een nieuwe band had geformeerd. En al snel bleek het te gaan om de heren Elton Dean, Allan Holdsworth, Hugh Hopper en John Marshall. Het bijzondere aan deze configuratie van muzikanten is het feit dat nagenoeg niemand tegelijkertijd bij Soft Machine heeft gespeeld, maar dat velen sindsdien wel met elkaar hebben samengewerkt.

De vraag is natuurlijk wat voor muziek dit anno 2003 oplevert. De hoop is dat er iets van de gloriedagen van Soft Machine terug te horen valt, waarbij de Holdsworth-liefhebber in mij stiekem hoopt dat deze een fikse stempel op de muziek heeft kunnen drukken.

Voor iedereen die ook maar een beetje op de hoogte is met wat deze heren sinds hun Soft Machine-tijden op het muzikale vlak hebben gedaan, zal het geen verrassing zijn dat wat we hier voorgeschoteld krijgen maar onder één noemer te vatten valt: jazz. Gelukkig niet van de al te steriele soort, want daar voor heeft deze groep te veel klasse in huis. Men heeft gekozen voor een duidelijke basis waar over het fijn improviseren en soleren valt. De ritmetandem Marshall-Hopper houdt de boel lekker bij elkaar. En dat Hopper niet alleen als anker goed werk levert maar ook als solist laat hij horen in K Licks, waar in hij een lekker potje fuzz-bas speelt. Dit stuk is overigens een improvisatie op het stuk Calyx van het eerste album van die andere illustere Canterbury-formatie Hatfield & The North.

Holdsworth drukt, wat mij betreft jammer genoeg, een te klein stempel op dit album. Hij beperkt zich met name tot zijn uit duizenden herkenbare zweverige akkoordenspel en stapt maar af en toe naar voren om een solo uit zijn mouwen te schudden. Solo’s die zoals gewoonlijk weer van hoog niveau zijn, waarbij zijn lange solo in Elsewhere mij doet opveren. Zo had ik hem graag wat vaker op dit album willen horen. Maar vaak zijn ze toch net iets te kort om tegenwicht te bieden aan de nadrukkelijke aanwezigheid van Elton Dean. Het is zijn spel op de altsaxofoon die het merendeel van de solistische ruimte tot zich neemt, hoewel ik me kan voorstellen dat het ook een kwestie is geweest van ruimte benutten die Holdworth heeft laten liggen. Neemt niet weg dat Dean laat horen dat hij zich in deze setting meer dan thuis voelt.

Ik denk dat het merendeel van onze vaste bezoekers dit album met een gerust hart links kan laten liggen. Voor degenen die deze muzikanten op de voet hebben gevolgd sinds hun Soft Machine-jaren en veel van hun werk kunnen waarderen, is dit (denk ik) een mooie aanvulling op hun collectie. Deze recensent hoopt echter dat, mocht er nog een vervolg op dit album komen het dan een album oplevert dat wat meer Holdsworth’s Soft Works zal worden in plaats van het huidige Dean’s Soft Works.

Christian Bekhuis

Send this to a friend