Solar TempleAlbum

Sinds 2016 maakt het Gelderse duo Solar Temple een interessante kruising tussen psychedelische black metal en elektronische soundtrackmuziek. ‘Krautrock, ambient en drone,’ vermeldt de website van platenlabel Consouling Sounds, bij wie deze plaat is uitgekomen.

De band heeft altijd de ambitie gehad om originele en experimentele muziek te maken. Op “A Gift That Should Have Been Reserved For The Great Lights” maken ze die ambitie helemaal waar. Volgens de website is deze muziek de soundtrack van een denkbeeldige film, waarin kosmonauten door een zwart gat reizen, goden worden en daarmee de basis leggen voor alle religies van de Aarde. In een notendop. Meestal word ik een beetje narrig van die concepten met lange verhalen, maar in dit geval helpt de tekst om de muziek te duiden. Overigens vermeldt de hoes die tekst allemaal niet, als luisteraar ben je weer op je eigen fantasie aangewezen.

De mannen zijn geïnspireerd door Popul Vuh, Goblin en de soundtrack van “2001: A Space Odyssey”. Ik hoor er ook wel flarden in van het vermaarde “Electric Storm”-album van The White Noise uit 1969. Openingsnummer Ejaculation, waarin de kosmonauten de ruimte in geschoten worden, doet me ook wel aan gothbands denken, vooral door de donkere stem van Iskandr, die een priester vertolkt die de lancering moet inzegenen. Dat is de passage die me het minst bekoort, trouwens, de priester gilt nogal. (Denk aan “How can you have any pudding if you don’t eat your meat?”). Maar daarna vertrekt het ruimteschip en komen we pas goed los van de grond. In Celestial Kingdom horen we de reis en de aantrekkingskracht van de diverse planeten die onderweg voorbij komen. Dit stuk is bijna letterlijk ambient.

Spacerock in de letterlijke zin van het woord, dus, al valt het met die rock wel mee, zeker voor een band die zijn roots in de black metal heeft. Psychedelisch is het allemaal wel, vooral als je bedenkt dat de uiteindelijke mix van het album live heeft plaatsgevonden, en dus niet langer heeft geduurd dan de totale speeltijd van de plaat. Je hoort veel percussie, veel galm, veel oude synthesizers, een zingende zaag, xylofoontjes en nog veel meer buitenissig geluid. Wat dat betreft is “A Gift That Should Have Been Reserved For The Great Lights” een absoluut avontuur.

Daarbij is A Life Before Life mijn favoriet, het langste nummer waarin de kosmonauten door het zwarte gat schieten en in het vacuüm daarachter goddelijk geluk vinden. Of zo. Het stuk heeft een mooie spanningsboog, een soort ontlading en daarna een prachtig klankschilderij van synthesizers. (Schrijven over muziek is vergelijkbaar met dansen over architectuur, soms schieten woorden tekort.)

De plaat is twee jaar geleden opgenomen, maar klinkt in zijn geheel als een vergeten album uit de jaren 60. Spannend, afwisselend en zeker met een koptelefoon op je knar een geweldige ervaring.