SolsticeDVD

Tot voor kort ontbrak het de Britse progband Solstice in hun 31-jarige bestaan aan een gedegen livealbum. Wel is er de “The Cropredy Set”, een concert uit 1998 dat in 2007 als heruitgave ook op dvd is verschenen. De beeldkwaliteit daarvan is matig en de geluidssporen waren zo slecht dat de band ze een dag later live in de studio heeft overgedaan. Die telt dus niet mee, ik had het over een gedégen livealbum. Nu is daar “Kindred Spirits”, een dvd en een cd van de huidige formatie. Met dit livepakket wil Solstice iedereen bedanken voor hun steun aan de band. De muziek straalt een gevoel van verbroedering uit en dat wordt op het podium nog eens extra duidelijk.

De dvd is geschoten op 6 Maart 2010 tijdens de releaseparty van het album “Spirit”. De schijf laat een band zien die veelal baadt in rood en blauw licht. Het noemen van deze kleuren doet al vermoeden dat de lichtshow niet al te spectaculair zal zijn en inderdaad… Het komt allemaal nogal eenvoudig over. Solstice is eigenlijk ook niet gebaat bij belichting die flitst en flikkert. Zo weinig enerverend als de lichtshow is, zo fonkelend is de muziek. Melodieus als altijd neemt Solstice je mee in hun intense neoprog die vol zit met vioolpartijen en hier en daar wat jazzakkoorden en ambiënte klanken. Het is wederom adembenemend. Het kijken naar deze dvd krijgt nog eens een extra dimensie door de wetenschap dat Steve Wilson (ja, hij ja) die avond ook in The Pitz Club te Milton Keynes aanwezig was.Wilson is al fan van de band sinds 1982 toen hij als 14-jarig jongetje de band zag optreden in het voorprogramma van Marillion. Zonder dat ik in het hoofd van Wilson wil kijken moet hij toch enorm hebben genoten van het gitaarspel van Andy Glass. Je kan echt niet heen om diens gloedvolle gitaarsound die meestal een zeer aantrekkelijk vet fusiongehalte heeft. Het gemak waarmee Glass de één na de andere prachtmelodie aan zijn snaren ontlokt zal ook Wilson niet zijn ontgaan.

Na de opener der openers, het oudje Morning Light komt het nieuwe materiaal. Het “Spirit”-album  wordt in twee moten van drie nummers gebracht waarmee bijna de gehele plaat de revue passeert. Solstice blaakt van het zelfvertrouwen en speelt met een grote trefzekerheid. Dat het “Spirit”-materiaal al een jaar lang op de setlist stond zal daar wel eens de oorzaak van kunnen zijn. Alhoewel, zou het wat hebben uitgemaakt als het niet zo was? Emma Brown heeft sowieso een betoverende stem en ze brengt de muziek hoe dan ook op een bevlogen manier. Het kijken naar de eerste nummers is dan ook buitengewoon prettig. Solomon’s Bridge, Sky Path West en Freedom, ze laten horen dat Solstice  goed weet hoe ze hun varkentje moeten wassen. Er ligt altijd een zinderend ritme aan de muziek ten grondslag. Het spel van drummer Pete Hamsley en bassist Robin Phillips mag dan wel niet zo spectaculair zijn, kundig is het zeker en smaakvol ook. Datzelfde geldt voor het spel van toetsenist Steve MacDaniel. De spotlights zijn eigenlijk alleen maar gericht op drie personen: Andy Glass met z’n gitaar, zangeres Emma Brown en violiste Jenny Newman, die met haar vele riedels de folkvlag flink laat wapperen. Daarbij mag je dan hun broeierige samenzang nog eens optellen. Qua stijl is Solstice in al die jaren weinig veranderd. Het is dan ook fraai dat het 26 jaar oude Cheyenne nog perfect aansluit bij het nieuwe werk.

Vervolgens neemt de band even de verkeerde afslag. We horen ska en publieksparticipatie die alleen maar leuk is als je er zelf bij was. Met Here And Now lijkt het tij te keren, maar dan wordt de psychedelische hardrock overgenomen door een wat saaie bas- en drumsolo. Oberon’s Folly is weer magnifiek en het vlotte Flight, waar het reguliere concert mee afsluit, heeft een gitaarsolo die alleen maar valt te omschrijven met het woord ‘adrenaline’. Bij de toegift moet het bloed nog door de aderen kolken, want tijdens het wat hectische Sacred Run kan de dakdekker gebeld worden.

Dit concert is leuk om te bekijken. Jammer van het middenstuk. Misschien was het beter geweest als het “Spirit”-album integraal zou zijn gespeeld. Het materiaal is errug goed. Er zijn ook twee extra tracks, New Life en Brave New World. Het betreft opnamen die gemaakt zijn tijdens Night Of The Prog 2010 in het Loreley Amfitheater. Het is met name Brave New World dat menig neoproghart sneller zal doen slaan. De cd die gebroederlijk naast de dvd zit bevat zes nummers die in 2007 en 2008 zijn opgenomen. Het is geen onmisbaar schijfje, al is de uitvoering van Peace meer dan goed. Als hidden track is er nog een non-prognummer van acht minuten aanwezig. Vooruit maar. Solstice heeft inmiddels genoeg goodwill opgebouwd.

“Kindred Spirits” is het gedegen livealbum waar het Solstice aan ontbrak en met het talent van een ieder was dat hard nodig ook. Varkentje gewassen!

Dick van der Heijde

Bestel deze dvd rechtstreeks bij Discorder