SSolution – It’s Only Just BegunAlbum

“It’s Only Just Begun” kan men gerust zien als het begin van de derde fase in de tijdlijn van de Nederlandse progressieve jazzrock band Solution.

En niet zo maar een Nederlandse band, maar een met een interessante ontwikkeling, fantastische muzikanten en een aantal schitterende composities op zijn naam.

Op de eerste twee albums horen we een psychedelische jazzrockband met ruimte voor experimenten. Op “Cordon Blue” en “Fully Interlocking” vooral progressieve jazzrock en op dit vijfde “It’s Only Just Begun” wordt de progressieve jazzrock songmatiger met meer symfonische invloeden.

Ten tijde van het verschijnen van dit album werd dit vaak als ‘commerciëler’ gezien, een kwalificatie met een nare bijsmaak. De eigenwijsheid van de band en de scherpe randjes werden ingewisseld voor radiovriendelijkere composities met smeuïge melodieën en arrangementen.
Moeten we deze koerswijziging als louter negatief bestempelen? Ten dele.
Het pionierswerk en het avontuurlijke van de eerste albums is verdwenen. We krijgen er echter een aantal fraaie songs voor terug waar het muzikale vakmanschap vanaf druipt.
Luister maar eens naar de wijze waarop de songs instrumentaal worden ingevuld. Bij een nieuw couplet of refrein weet Willem Ennes telkens weer een snufje Hammond, een interessant riedeltje of ander geluidje toe te voegen op de piano of synthesizer. Zo groeit elke song naar een nieuwe climax. Het mooiste voorbeeld is misschien wel de ballad It Happened In September, dat in het pianospel zelfs een beetje aan Nescio van de Nits doet denken. Op het eind krijgt het refrein door het hoornachtige geluid van de synthesizer zelfs orkestrale allures. Mirror (Of Your Life) heeft een bijna identieke aanpak, al bevat dit een fusion-achtig middendeel met een heerlijke scat-passage van zanger Guus Willemse.

De openingstrack On My Own en de titeltrack It’s Only Just Begun, hebben beide een intro met een ietwat springerig jazzy piano-motiefje. In het eerste geval ontspint zich een ballad-achtige song met een gedragen instrumentaal refrein door Tom Barlage op de saxofoon. In dit refrein, met de nodige klassieke akkoordwendingen, weet Willem Ennes de muziek een extra dimensie te geven met zijn Hammond en majestueus pianospel. Na een overgang belandt de band ‘onvermijdelijk’ in de jazzrock, ditmaal door Barlage ingevuld met inventief fluitspel, waarna de band het nummer groots afsluit.
De titeltrack blijft na de intro meer hangen in een sophisticated soort vocale jazzrock met ook hier weer de nodige klassieke hooks. Mede dankzij een begeleidingsgitaar (Jan Akkerman?) op de achtergrond en het verfijnde toetsenspel van Ennes weet de band een funky geluid neer te zetten. De saxsolo van Tom Barlage in het tweede deel is om van te smullen.

De instrumentale tracks Captain Willie en Logic grijpen enigszins terug op de jazzrock-periode van de band. De eerste is een wat gehaast shuffle die in eerste instantie volledig door de toetsen wordt opgebouwd, waarna in het middendeel een improvisatie van saxofonist Tom Barlage volgt. Logic heeft een funky inslag, mede door de aanwezigheid van de typische begeleidingsgitaar van Jan Akkerman. Laatstgenoemde eist echter ook een hoofdrol op in dit nummer door Barlage op schitterende wijze solistisch van repliek te dienen.

Misschien was Solution met “It’s Only Just Begun” instrumentaal wel op zijn top. Zeker met het naadloze drumwerk van Hans Waterman (aangevuld met percussie door Nippy Noya) en het stuwende baswerk van Willemse. Het totaalgeluid werd door de ‘commerciëlere’ aanpak echter wel van heel veel scherpe randjes ontdaan. Een ontwikkeling die de band met het nog commerciëlere “Runaway” uiteindelijk fataal zou worden.