Solution Science SystemsAlbum

Dit is een stel rare knakkers! Rob MacGrogan, Kelly Shane en Andy Tegethoff beweren immers keer op keer dat ze in geen geval een conventionele rockband zijn. Het trio blijft zelfs hardnekkig volhouden dat het eigenlijk een groep wetenschappers is, die werkzaam is bij een corporatie onder de naam Solution Science Systems in Atlanta (VS). Dit bedrijf houdt zich voornamelijk bezig met het onderzoek naar diverse uiteenlopende klankkleuren en -samenstellingen.

Na een uitgebreid kritisch onderzoek blijkt zelfs de webpagina deze beweringen te staven, getuige het onderstaande citaat.“We are a corporate research entity, poised at the forefront of widening human understanding of the known universe, creating an illusion of a better past enveloped in a dream of a greater future. For truly, SSScience is the solution to all your worldly ills!” en het gaat nog verder: “Our SolSci research and developments create the advanced quantum machinery to fight the micro- and macro- decay effects of entropy at the quantum level. When the omniscient entity plays dice, Solution Science makes sure it comes up lucky sevens. It’s salvation through innovation, in your very own home. And that’s not all! Through our Sonic Reductions, you’ll experience -live and in person- the completely benign mutative effects of phonoton radiation, preparing you for the future in all its myriad permutations. Through B.A.R.D. (Bioelectric Aural Research Developments), we bring our findings to the public in easy to carry and consume digitized formats. Toiling day and night within the famed citadel of SSScience, intrepid Solutionists are turning gods into daemons, finding the divine within the atom, making better tasting instant coffee, and folding reality just like this napkin. Only the consummate skill of such dedicated academicians could provide the stunning results you can hear for yourself on your very own copy of our debut release “Daemon Ex Machina”. Hear that? It’s SSScience working for you, bringing you tomorrow’s dreams… today!” Zoals ik al zei, dit zijn een stel rare knakkers.

Als eerste kennismaking met dit merkwaardige drietal verschijnt in januari 2002 de ep “Eponymous” met daarop slechts een viertal tracks op de markt. Op deze korte introductie openbaart het Amerikaanse trio voor het eerst zijn liefde voor de natuurkundige wetenschap in het algemeen en de quantummechanica in het bijzonder. Pas in oktober 2003 wordt deze ep gevolgd door “Daemon Ex Machina”, de eerste langspeler van Solution Science Systems.

Uit de subtitel “A Tale Told By An Idiot Box, Full Of Round And Furry Signifying Monkey: A Simian’s Lament” blijkt dat dit ambitieuze debuut een conceptalbum is dat verteld wordt vanuit het perspectief van een aapje. Het verhaal staat in het uitklapbare boekje opgeschreven, waarbij het aapje, Fazmot genaamd, veelvuldig gebruik maakt van allerlei uiteenlopende citaten uit diverse songteksten. Hierdoor zijn de invloeden van dit wetenschappelijk trio makkelijk te herkennen, want er zijn in de tekst (en in enkele songtitels) referenties te vinden naar onder andere The Beatles, Genesis, King Crimson, Pink Floyd, Rush, Roger Waters en Yes.

“Daemon Ex Machina”, volume één van de zogenaamde “Chaos Chronicles”, is letterlijk doorspekt met talrijke wetenschappelijke termen en theorieën. Zo verwijst Ein Mugg & Schrödinger’s Cat bijvoorbeeld naar het bijna gelijknamige gedachte-experiment van de natuurkundige Erwin Schrödinger. In dit puur theoretische experiment onderzoekt hij, door middel van een kat in een gesloten ruimte te plaatsen, de invloed van een waarnemer op quantum-fysische verschijnselen.

Het totale concept handelt feitelijk over een wetenschapper, die, nadat hij in één van zijn uitvindingen een heuse Maxwell’s Duivel ontdekt, tracht te communiceren met dit door wis- en natuurkundige James Clerk Maxwell bedacht schepsel. Met deze denkbeeldige creatie probeerde Maxwell, overigens tevergeefs, de tweede hoofdwet van de thermodynamica te ondermijnen. De protagonist van dit concept komt er onder meer achter dat Maxwell’s theoretische schepsel in deze machine terecht is gekomen, nadat een kleine vlinder zich in het betreffende apparaat genesteld heeft.

Andy Tegethoff (low-frequency oscillations, synesthesiology), Kelly Shane (rhythmic pulsation, hyper-conceptualization) en Rob MacGrogan (string theory, phonotonic transformation) noemen zichzelf dus geen muzikanten, maar wetenschappers met een immer voortdurende drang naar fonetisch onderzoek. De muziek van deze drie pseudo-geleerden is een buitengewoon interessante combinatie van postmoderne progrock met post-punk (new wave).

Met een beetje goede wil zou ik Solution Science Systems kunnen omschrijven als een min of meer eigentijdse versie van de klassieke powertriobezetting, zoals we die onder meer kennen van The Police en, vooral, Rush (1979-1984). Evenals deze twee legendarische voorbeelden is het drietal immers uitstekend in staat de vaak complexe, soms zelfs wiskundige muziek te voorzien van pakkende melodieën, energieke composities en spannende structuren. Mede hierdoor klinkt de muziek buitengewoon toegankelijk en humoristisch, zonder overigens daarbij de hooggespannen verwachtingen van de veeleisende progrockliefhebber (lees: duizelingwekkende ritmes en vreemdsoortige arrangementen) uit het oog te verliezen.

Toch heeft de muziek van Solution Science Systems ook een duidelijke hang naar de gouden periode van de progrock. Hierbij moet ik voornamelijk denken aan Genesis, King Crimson, Pink Floyd en Yes. Gelukkig verzandt het drietal hierbij nergens in het ongegeneerd herkauwen van de muziek van deze illustere bands, waardoor de composities op “Daemon Ex Machina” bijzonder fris en levendig blijven klinken.

Al met al is het geen verrassing dat ik zeer gecharmeerd ben van deze pseudo-wetenschappelijk drie-eenheid. Vooral de, vaak humoristische, manier waarop het Amerikaanse trio zijn complexe muziek presenteert is buitengewoon lovenswaardig. Dat de band op vaak ingenieuze wijze in de (song)teksten refereert naar allerlei wis- en natuurkundige wetenschappelijkheden, is een ware verademing in ons aller favoriete subgenre, waarin we maar al te vaak op voorspelbare Tolkien-achtige verhalen getrakteerd worden.

“Daemon Ex Machina” blijkt, na herhaald onderzoek, alleen al om die reden een wetenschappelijk zeer verantwoord en geslaagd experiment te zijn. De ietwat avontuurlijk ingestelde liefhebber van bovengenoemde bands kan wederom een plaat toevoegen aan zijn of haar wenslijst. “Daemon Ex Machina” is een uitmuntend proefschrift van de drie zeer gedreven academici van Solution Science Systems, die wat mij betreft cum laude zijn geslaagd. Op naar de promotie!

Frans Schmidt