Soma Soul Transfusion

Albedo Adaptation

Info
Uitgekomen in: 2004
Land van herkomst: Zweden
Label: eigen beheer
MySpace: http://www.myspace.com/miosisband
Tracklist
And The Clouds Keep
Changing (7:34)
Lifeline (7:21)
Darkness (7:03)
Storm (9:59)
Mattias Axelsson: drums
Mikael Mangs Edwardsson: basgitaar
Fabian Ericson: gitaar
Erik Skoglund: zang
2004-04-25 (2005)
Albedo Adaptation (2004)
Songs Of Passion (2003)

 

Het Zweedse Gothenburg is de bakermat van veel bands, met name binnen de wat zwaardere genres van de metal. Veel van het hier vervaardigde materiaal is dan ook weinig interessant voor de doorsnee progliefhebber, met een enkele uitzondering als Evergrey en Opeth, een band die veel werkt in Gothenburg.

Zoals Engeland de Canterbury-sound kent, kent Zweden de Gothenburg-sound. Het meest in het oor springende kenmerk van deze invalshoek is de duistere lading die de muziek over het algemeen draagt: vaak is de muziek redelijk deprimerend, om over de teksten maar niet te beginnen.

Soma Soul Transfusion komt ook uit Gothenburg. Hoewel hun eerste release uit 2003 stamt, is de band, opgericht door Mattias Axelsson en Fabian Ericson, al vanaf 1998 actief als een soort van knipperlicht-formatie, aangezien Ericson de band in 1999 verlaat om naar Mexico en de Verenigde Staten te reizen. In 2001 komen de twee heren weer bijeen met hun toenmalige bassist Claes Kjellberg, maar voordat de heren iets kunnen produceren moet Kjellberg vanwege een gehoorbeschadiging de band verlaten. Wederom komen dan de activiteiten rond de band op een laag vuurtje te staan, maar na de nodige bezettingswisselingen komt het dan toch tot de release van een e.p. “Songs Of Passion” in 2003. In 2004 wordt eindelijk de bezetting gecompleteerd met zanger Stefan Brun en bassist Mikael Mangs Edwardsson. Brun echter verlaat na korte tijd de band alweer en wordt vervangen door Erik Skoglund. Samen tijgen de heren van Soma Soul Transfusion aan het werk en het eerste product van hun arbeid is de e.p. “Albedo Adaptation”.

De bandleden hebben als doel het maken van “gepassioneerde muziek die waardig genoeg is om de complexe emoties van leven, dood, liefde en haat te verklaren”. De muziek wordt dan ook gekenmerkt door het duistere Gothenburg-tintje. De eerste referenties die bij me opkomen als ik de plaat opzet, zijn A Perfect Circle en in mindere mate Tool. De muziek is zeer dynamisch, compleet georiënteerd op de gitaar en zang en ‘griezelig’. Regelmatig weten de heren de juiste noot te treffen en ontstaat er een melancholisch sfeertje. Dit is precies wat de heren voor ogen hebben: de cover van de cd waarschuwt al voor ‘depressive lyrics’. Deze waarschuwing is niet overbodig: in het eerste nummer, And The Clouds Keep Changing, zingt Skoglund al fijntjes subtiele teksten als ‘keep me down and nail me to the ground’ en ‘I am too tired to overcome myself’. Zijn stem heeft een beetje een wanhopig randje en doet me verder erg denken aan de stem van zanger Roger van Intwine.

De pluimen zijn echter voor bassist Edwardsson en gitarist Mattias Axelsson. Eerstgenoemde ronkt met zijn bas door de muziek, soms parallel aan de gitaar, soms aan de drums, dan weer compleet tegendraads. Fabian Ericson legt met zijn gitaar soms wel drie of vier lagen over elkaar heen, verschillende partijen met verschillende geluiden. Dit is zondermeer erg fraai. De drummer doet zijn werk naar behoren en zanger Skoglund heeft een stem die perfect bij de muziek past.

Jammer is wel dat niet alle vier composities even goed van elkaar te onderscheiden zijn. Vooral And The Clouds Keep Changing en Lifeline lijken sterk op elkaar. Lifeline zou net zo goed een voortzetting kunnen zijn van zijn voorganger als een compleet nieuw nummer op de plaat. Het mooiste nummer is afsluiter Storm. Het begint met een eenvoudige gitaarriff met stevige distortion, waarna de riff belegd wordt met nog een laag gitaar en de bas van Edwardsson onder de muziek door ronkt. Skoglund zingt hier afwisselend met en zonder effecten op zijn stem. Dan wordt er ook nog eens meerstemmig gezongen en het depressieve feestje is compleet. Berg de scheermesjes maar goed op…

“Albedo Adaptation” is geen meesterwerk, maar wel een fraaie e.p. van een band die zijn vak verstaat. Ze weten de juiste sfeer te creëren en deze plaat toont aan dat de band zeker genoeg potentie heeft om een full-size album op interessante wijze vol te spelen. Let wel: de gemiddelde neo-prog liefhebber zal zich niet kunnen vinden in deze muziek, maar degenen die graag luisteren naar bands als Tool en A Perfect Circle doen er niet slecht aan wat nummers van de website te downloaden.

Christopher Cusack

Send this to a friend