S.O.T.E.Album

Na in 2000 het album “Time re-arranged” te hebben uitgebracht ziet anno 2003 de tweede cd het licht. Om maar met wat vergelijkingsmateriaal te komen denk ik dat Rush en IQ het meest  in de buurt komen. Het balancerende timbre in het stemgeluid van zanger Gerton Leijdekker lijkt als twee druppels water op dat van Peter Nicholls (IQ) en dat is natuurlijk maar mooi meegenomen. De muziek wisselt van tijd tot tijd af van pompende rock tot mooi ingetogen intro’s. Zie daar het nummer Morning Session. Een mooi ingetogen song met zweverige synthesizerklanken dat halverwege een ommekeer krijgt door meer complexere thema’s en pakkende gitaarriffs in te brengen. De melodie is prima uitgedacht en de vertelstem van Leijdekker klinkt goed in het gehoor alhoewel hij de ene keer iets meer gevoel en de andere keer iets meer power in de verteltrant had mogen leggen.

Het grappige is dat de muzikanten hun hand er niet voor omdraaien om een metal-sfeertje te kweken. De aanstekende opening van Jack’s A Friend is heerlijk om naar te luisteren. Een mix van Rush en Damn The Machine invloeden vliegen je om de oren. Een stevig nummer dat van mij nog wel wat meer minuten door had mogen gaan. Het lijkt zowaar of op het eerste deel van Days Fly Past de “akoestische” Steve Hackett ook nog even om de hoek komt kijken. Wederom bewijst S.O.T.E. dat sfeerverandering goed aan hen is besteed. Het stemgeluid van Leijdekker leent zich dan ook aardig om de wat lagere tonen te pakken en naar mijn mening lukt hem dat zelfs beter. Met percussie ingeluid opent Something Building op een prima wijze. De breaks en intervallen zijn handig uitgebuit en daar ligt ook precies de kracht van de composities. Fire Incarnate is een meer harmonieus nummer met verrassende wendingen. Met Bitter wordt een meer Iron Maiden-weg ingeslagen en komt niet lekker uit de verf. De snelheid en kracht van het nummer zal ongetwijfeld gekoppeld zijn aan de tekst uit het verhaal maar het lijkt er een beetje op of alles over de top gaat. Victim Of Circumstances en met name A Different Sensation zijn goede songs. In die laatste zijn Queensrÿche invloeden te horen waarbij aan de basis akoestische en electrische gitaar elkaar afwisselen. Breaks en riffs rollen over elkaar heen en dan merk je pas goed de techniek van de muzikanten. Een spetterend nummer dat zeker meer luisterbeurten krijgt.

Met “Time To End” heeft S.O.T.E. flink gescoord. De cd is écht een lust voor het oor en als dit de weg is die zij inslaan dan zie ik voor deze band een grote toekomst. Er zijn niet veel bands die diverse muziekstijlen met zoveel kundigheid aan elkaar weten te knutselen. S.O.T.E. lukt dat en ik hoop van harte dat zij deze lijn zullen voortzetten. Eén tip: het is een concept-CD en dat betekent meelezen geblazen. De tekst is echter onleesbaar en niet overzichtelijk. Gebruik een ander lettertype en een laatste check voordat de drukker gaat toeslaan.

Ruud Stoker