Spires is een Brits kwartet met ongeveer gelijk verdeelde invloeden uit de hoeken der death metal, progressieve en alternatieve rock. De band is sinds 2008 ongewijzigd samengesteld uit zanger/gitarist Paul Sadler, bassist Alex Jolley, drummer Chris Barnard en gitarist Paul Cuthbert, die bij death metal liefhebbers wellicht al bekend was van de bands Nailed en Sermon of Hypocrisy.
“Spiral of Ascension” bevat zeven songs die tezamen net onder het uur klokken, of net boven de 65 minuten als de instrumentale ‘bonustrack’ A New Prayer meetelt. De stijl van de muziek, plus het feit dat Paul Sadler heen en weer springt tussen grunts en cleane zang, maken een vergelijking met Opeth onontkoombaar. Het feit dat Mikael Åkerfeldt tot nader order uitgegrunt is, moet voor bestaansrecht afdoende zijn en een kwalitatieve vergelijking tussen een debuterende band en de legendarische Zweedse voorgangers is op voorhand wat flauw.
Voor een ‘eigen beheertje’ klinkt “Spiral of Ascension” verrassend professioneel. Als je nagaat dat Sadler de productie in eigen hand gehouden heeft, wordt die indruk enkel versterkt (al is de mastering wel uitbesteed aan Nick Hemingway, een geziene naam in de zware metalen). Dat de heren het muzikale wiel (nog) niet uitgevonden hebben is evident, maar aandachtige beluistering kan de oppervlakkige eerste indruk van ongeïnspireerde herrie beslist ten positieve nuanceren. Spires is niet slechts uw poor man’s Opeth, maar flirt ook met bands als Cynic, Green Carnation, Karnivool en Pain of Salvation. Akoestische passages worden sterk afgewisseld met stevige instrumentale gymnastiek, waarbij het functionele toch niet uit het oog verloren wordt. Niet minder dan drie songs zitten qua lengte in de dubbele cijfers, maar het album heeft een dusdanig soepele flow dat de individuele nummers eigenlijk sowieso minder ter zake doen.
“Spiral of Ascension” dateert uit november 2010. Het aan de man brengen van het werkje buiten het Britse Koninkrijk, heeft daarna even op zich laten wachten, maar voor plankenkoorts is in dit geval weinig reden. De vuurdoop van Spires klinkt als een klok en, hoewel wat meer eigen gezicht de verdere carrière beslist zal helpen, is “Spiral of Ascension” niets minder dan een veelbelovend debuut.
Casper Middelkamp