Spock's BeardDVD

In het korte zwart-wit filmpje dat aan het keuzemenu van deze dvd vooraf gaat, peppen de heren Spock’s Beard elkaar flink op. ‘Bamzaai’ roepen ze. Bamzaai, bamzaai, bamzaai! Het feest kan beginnen. Elke keer als ik de dvd bekijk verlies ik me volledig in die magnifieke uitstraling van dit buitengewoon gewenste product. Realiseer je goed dat dit de eerste dvd van de Californische band is na het vertrek van kopman Neal Morse in 2002.De dvd bevat een registratie van het volledige concert dat de band gaf op 25 mei 2007 tijdens het iO pages festival in De Boerderij te Zoetermeer. Het zou dus zomaar kunnen dat je jezelf terug ziet op deze dvd. Spock’s Beard blaakt er van het zelfvertrouwen en dat is terecht. Hun nergens misplaatste dadendrang maakt van elk nummer iets geweldigs, iets met een genadeloze aanwezigheid. Overigens, als ik huisarts van de heren zou zijn zou ik me ernstig zorgen maken, want de heren barsten zowat uit hun voegen van het enthousiasme en uit elke porie gutst de adrenaline rijkelijk.

De band heeft de beschikking over een groot repertoire dat afkomstig is van negen smakelijke studio albums. De keuze van het gespeelde materiaal is dan wel niet zo zeer verrassend, maar de overwogen selectie is zeer goed in balans. Het merendeel van de nummers is uiteraard afkomstig van de in 2006 verschenen cd “Spock’s Beard“. Logisch eigenlijk want het optreden in De Boerderij vond plaats in het kader van hun Europese tour naar aanleiding van dat album. Ga er maar vanuit dat de beste nummers van die plaat gespeeld zijn. Zo zijn daar ondermeer het onovertrefbare On A Perfect Day, het ingetogen The Slow Crash Landing Man en de vier delen van As Far As The Mind Can See. Daarnaast is er ruimte voor enkele oudjes waaronder In The Mouth Of Madness, Thoughts (part 2) en Walking On The Wind. Het is juist de perfecte integratie van oud en nieuw materiaal waardoor deze Spock’s Beard meer Spock’s Beard is dan ooit. De band durft de randen van zijn spectrum meer op te zoeken met als uitersten enerzijds een heftige uitvoering van het van “Octane” afkomstige Surfing Down The Avalanche en anderzijds een pianoversie van het verstilde Hereafter.

Het resultaat is een constant boeiende caleidoscoop die je vanaf de zinderende drumintro bij je kladden heeft. Lyrisch kan je worden van de expressieve zang in On A Perfect Day, en wat een macht stralen de solo’s uit in het vaak van sfeer wisselende In The Mouth Of Madness. De progressieve klanken van Crack The Big Sky zijn ondergedompeld in een bad vol Yes met zijn harde basaanslagen en zo is elk nummer wel heel erg op z’n plaats. Erg mooi vind ik de gedragen ballade The Slow Crash Landing Man. De mannen zijn zo goed in het schrijven van dergelijke nummers. Ditmaal mag bassist Dave Meros met de eer gaan strijken. Wat zal hij trots zijn. Zijn creatie krijgt zo een mooie uitvoering. Let vooral op de sublieme gitaarsolo van Alan Morse die met het spel van Nick D’Virgilio erbij een tweestemmig einde krijgt. Dan is de wereld toch echt te klein.

Spock’s Beard toont zich op deze dvd een waar team dat overborrelt van de chemie. D’Virgilio heeft zich ontwikkeld tot een zeer goed zanger die z’n emoties beheerst de vrije loop laat, maar een kopman is hij niet en zo presenteert hij zich gelukkig ook niet. Zijn stem is tot en met de toegift , welke bestaat uit een medley van The Water en Go The Way You Go, op kracht en dat is gezien de lengte van het optreden knap. Te zien valt hoe hij zich als multi-instrumentalist manifesteert door naast zijn aanvullende gitaarpartijen ook zijn hand soms op een synth te leggen, echter het meest is hij in z’n element als drummer.

Hij laat jammer genoeg z’n stokken maar en paar keer spreken, maar dan is het gelijk goed raak ook. De dvd telt twee instrumentaaltjes waarin hij excelleert, Skeletons At The Feast en het fusion-achtige Return To Whatever dat afkomt van “Four O’Clock And Hysteria”, het soloalbum van Alan Morse. Hiertoe heeft hij de weergaloze live-drummer Jimmy Keagon even op non-actief gezet. Toch weet Keagon de show te stelen, want terwijl D’Virgilio de sterren van de hemel drumt in Skeletons At The Feast, gaat Keagon een potje crowdsurfen en dat is natuurlijk in beeld. Niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk draagt het publiek hem op handen. Zeker na dat klasse drumduel met D’Virgilio. De grote verworvenheid van het fenomeen ‘dvd’ is dat drumsolo’s weer mogen. Het is een genoegen de verrichtingen van de beide drumheren zo van dichtbij te kunnen aanschouwen.

De beeld- en geluidskwaliteit zijn dik in orde en dragen overvloedig bij aan de live-sfeer van het product. Vooral het Hammond orgel van Ryo Okumoto klinkt moddervet.

Het enige minpuntje van de dvd is het karige aantal extra’s. Wat dat betreft komt de teller niet hoger dan ‘1’, een fotogalerie, but who cares? Na een dergelijk daverende concertregistratie ben je volgens mij al meer dan verzadigd.

Dick van der Heijde