Spock's Beard

Snow

Info
Uitgekomen in: 2002
Land van herkomst: Verenigde Staten
Label: Inside Out
Website: http://www.spocksbeard.com/
MySpace: http://www.myspace.com/spocksbeard
Tracklist
CD 1: 
Made Alive / Overture (5:32)
Stranger In A Strange Land (4:29)
Long Time Suffering (6:04)
Welcome to N.Y.C. (3:33)
Love Beyond Words (3:24)
The 39th Street Blues (I'm Sick) (4:06)
Devil's Got My Throat (7:17)
Open Wide The Flood Gates (6:14)
Open The Gates Part 2 (3:03)
Solitary Soul (7:34)
Wind At My Back (5:12)
CD 2:
Second Overture (3:47)
4th Of July (3:11)
I'm The Guy (4:48)
Reflection (2:49)
Carrie (3:05)
Looking For Answers (5:16)
Freak Boy (2:12)
All Is Vanity (4:36)
I'm Dying (5:09)
Freak Boy Part 2 (3:01)
Devil's Got My Throat Revisited (1:55)
Snow's Night Out (2:05)
Ladies And Gentlemen, Mister Ryo Okumoto On The Keyboards (2:40)
I Will Go (5:09)
Made Alive Again / Wind At My Back (8:28)
Bonus CD:
Southside Of The Sky (9:11)
Good Don't Last / Open Wide The Flood Gates (Live Acoustic) (11:26)
Working On Devil / Fiddly / Disco (4:41)
Looking For Answers (Live Acoustic) (4:59)
Stranger In A Strange Land Demo (2:34)
4 O'Clock (0:24)
Working On Ryo's Solo (7:24)
Lost Bass Solo Demo (2:01)
The Light (Live Acoustic) (6:08)
Working On I Will Go (2:10)
Dave Meros: bas, hoorn, achtergrondzang
Alan Morse: gitaar, cello, achtergrondzang
Neil Morse: zang, toetsen, gitaar
Ryo Okumoto: toetsen
Nick D'Virgilio: drums, zang
Met medewerking van:
Chris Carmichael: viool, altviool, cello
Jim Hoke: saxofoon, klarinet
Molly Pasutti: achtergrondzang
Neil Rosengarden: flugelhorn, trompet
Spock's Beard (2006)
Gluttons For Punishment - Live in '05 (2005)
Octane (2005)
Feel Euphoria (2003)
Don't Try This At Home (Live In Holland ) & The Making of "V" (2002)
Snow (2002)
There And Here [Live] (2001)
V (2000)
Don't Try This At Home (2000)
Live At The Whisky And NEARfest (1999)
Day For Night (1999)
From The Vault (1998)
The Beard Is Out There [Live] (1998)
The Kindness Of Strangers (1997)
The Official Live Bootleg (1996)
Beware Of Darkness (1996)
The Light (1995)

Maak kennis met Snow, de albino met genezende krachten. Snow geeft kracht, geneest zieken en geeft hoop. Snow maakt vrolijk, geeft energie en doet problemen vergeten. Dompel jezelf onder in deze nieuwe cd van Spock’s Beard, waarin leider Neal Morse het verhaal van Snow vertelt, en ons ondertussen muzikaal les geeft in jaren zestig en -zeventig popmuziek. Want dat is op “Snow” het geval. Gevat in een uiterst kunstig concept, is Spock’s Beard niet meer en niet minder een retrorockgroep, verpakt in een modern jasje. De stijl van Spock’s Beard doet me denken aan oude symfonische rockgroepen, toen de term ‘symfonische rock’ nog niet was uitgevonden. Rustige, piano-gedragen ballads worden afgewisseld met vette, nostalgisch klinkende hardrock vol Hammond en vervormde gitaren. “Snow” is op beide punten een avontuur.

Maak kennis met Snow, als hij ouder wordt. De Overture is geen opvulsel, maar een sleuteltrack die de muzikale toon van de plaat zet. In Stranger In A Strange Land ontdekken we dat de genezende krachten die Snow blijkt te hebben door zijn omgeving niet worden gewaardeerd. In het sterke Long Time Suffering beklaagt hij zich hierover. Als hij naar New York vertrekt ontmoet hij daar The Knight, die hem rondleid in de stad en haar verleidingen. Snow gebruikt zijn genezende krachten op verslaafden, prostituees en daklozen. Al gauw heeft Snow een hele groep volgelingen. In het weergaloze Open Wide The Fload Gates ontpopt Snow zich als een heuse gebedsgenezer. Het is een nummer met een sterke melodie die in het instrumentale middenstuk iets wegzakt. De twee nummers over de daklozen die Snow helpt, zijn het slotstuk van de eerste cd en de hoogtepunten ervan. In Solitary Soul opent een dakloze zijn hart, en in het opgetogen klinkende Wind At My Back krijgen we het antwoord hierop.

Leer Snow kennen als we verder gaan. Snow krijgt last van zijn ego. Hij vindt het nogal goed van zichzelf dat hij zoveel mensen helpt en wordt hoogmoedig. I’m The Guy is een akelig nummer waarin dat perfect wordt verwoord. Tot overmaat van ramp wordt hij in Carie ook nog eens verliefd op een meisje die niets van hem moet hebben. In het uiterst sterke Looking For Answers (geschikt als hit, gezongen en gecomponeerd door drummer Nick D’Virgilio) doet Snow pogingen het meisje te benaderen. Carie vind hem echter een ‘freak’, als gevolg waarvan Snow in een depressie geraakt en grijpt naar drugs. All Is Vanity is een heerlijk symfonisch nummer met veel overgangen en solo’s. Toch blijven de solo’s op de hele plaat kort en afgemeten. Neal Morse is de epics van de afgelopen jaren blijkbaar beu, en kiest voor korte songs om zijn boodschap over Snow over te brengen.

Leef mee met Snow als het slecht met hem gaat. I’m Dying is een sterk nummer dat de hopeloosheid van hem weergeeft. Snow gelooft nu zelf ook dat hij een ‘freak’ is en zoekt de verslaafde die hij eerder hielp op, nu voor minder goede redenen dan eerst.

De herhalingen van nummers aan het einde van de cd zijn ook weer geen opvulsels, maar dragen bij tot de herkenning die zo belangrijk is bij zo’n omvangrijk project als “Snow”. Het zorgt voor een uitgelezen muzikale sfeer, met name de toetsensolo in Ladies And Gentlemen, Mr. Ryo Okumoto On The Keyboards, maakt het af. “Snow” lijkt duidelijk gemaakt om in zijn geheel live op te voeren. Vandaar dat ook Wind At My Back tot twee keer wordt uitgevoerd; de tweede keer als afsluiter wordt er een waar feestje van gemaakt.

Inmiddels hebben we Snow leren kennen als een sympathieke man, weliswaar met krachten, maar voor de rest hetzelfde als ons. Ook wij kennen ons fouten, onze verleidingen en onze hoogmoed. Wij zijn ook als Snow, met onze gaven en talenten, die we vaak zo slecht gebruiken. “Snow” is een verhaal met een moraal. “Snow” is een voorbeeld, hoe wel en hoe niet.

Loopt het goed af met Snow? Luister de cd en kom erachter.

Markwin Meeuws

Koop bij bol.com

Send this to a friend