Spock's Beard & Frost*Concert

Zondag 29 juni 2008 was een bijzondere dag. Deze zondag werd namelijk de finale van het EK voetbal gespeeld én was de dag dat Spock’s Beard De Boerderij wederom had afgehuurd voor een optreden. Om te voorkomen dat belangstellenden moesten kiezen tussen muziek en voetbal was men zo verstandig de programmering om 16 uur te starten en bezoekers tevens de mogelijkheid te bieden het voetbal ’s avonds op een scherm in De Boerderij te beleven. Iedereen blij dus, vooral als de band aankondigt in de zaal mee te zullen kijken!

Frost

Hoewel ik, ondanks de duidelijk aanwezige kwaliteit, nooit volledig ben gegrepen door het debuut van Frost had ik mij wel verheugd op deze act. Overmacht zorgt er echter voor dat ik pas halverwege dit optreden de zaal binnenkom en hier dus geen volledig verslag kan doen. Naast het bekende The Other Me heb ik enkele nieuwe nummers gehoord die overtuigend en enthousiast worden gespeeld en mij nieuwsgierig maken naar de komende cd. Eerste indruk is dat het nieuwe werk op zijn minst even goed is als het laatste en misschien compositorisch gezien zelfs iets sterker. Mede-bezoekers weten mij daarbij te melden dat het begin van het optreden absoluut de moeite waard was dus deels op eigen waarneming en deels op horen zeggen scoort Frost een dikke voldoende.

Spock’s Beard

Vervolgens is het de beurt aan Spock’s Beard om de sfeervolle en goed gevulde zaal te voorzien van muzikaal vuurwerk. De band heeft een jaartje geleden nog twee maal in Nederland gespeeld waarvan het optreden op 25 mei, eveneens in De Boerderij, op een recent uitgekomen dvd is vastgelegd. Nick D’Virgilio verzekert het publiek veel aanwezigen nog te herkennen van dit optreden wat natuurlijk op luid applaus mag rekenen.

Spock’s Beard speelt zoals altijd een prettig afwisselende set met werk uit het Neal en post-Neal tijdperk. Vooral bij het oudere Cakewalk On Easy Street en June van het album “The Kindness Of Strangers” is het weer genieten geblazen. Sterke troef van het huidige SB is de combinatie van lekkere rocksongs en meer complexe symfo. Mede hierom moet ik ook bekennen dat ik écht enthousiast ben over het latere werk, ja, ook over Feel Euphoria!
Nick voelt zich inmiddels comfortabel als zanger en frontman en heden ten dagen mis ik Neal Morse niet meer als lid van SB. Sterker, naar mijn mening staat anno 2008 een hechte groep uitmuntende muzikanten op het podium waarbij iedereen gelijkwaardig is. Aangezien Neal ons met een behoorlijke regelmaat voorziet van nieuw werk, zowel op cd als live is iedereen eigenlijk beter geworden van zijn vertrek en kunnen we nu van Neal Morse én Spock’s Beard genieten. Nick D’Virgilio speelt live zo nu en dan gitaar en in mindere mate wat toetsen, maar is vooral als zanger en frontman actief. Dit doet hij met veel enthousiasme hoewel hij niet twee uur lang met een grimas op het podium hoeft te staan. Het grappig doen dreigt nu wel wat op een act te lijken en hij zou er goed aan doen dit wat te doseren. Verder maakt hij op gitaar twee keer een foutje wat te wijten is aan concentratiegebrek, maar hij lost ook dit met humor op. Gelukkig kan hij het niet laten na Thoughts Part II samen met Jimmy Keegan achter de drumkit te kruipen (er staan er net als vorig jaar twee op het podium) en enkele minuten een staaltje simultaandrummen te showen. Altijd lekker en het toont bovendien dat het live, hoewel niets ten nadele van de uitstekende Jimmy Keegan, toch jammer is dat we niet meer van Nick als drummer kunnen genieten, want dit doet hij zeker beter dan gitaarspelen waar hij in virtuoos Alan Morse zijn meerdere moet erkennen. Dit is natuurlijk in het geheel geen schande want deze man speelt ook vandaag weer de sterren van de hemel en doet dit aan het einde zelfs even tussen het publiek in de zaal. Overigens geldt het compliment voor de hele band want ook Ryo, Dave en Jimmy verdienen een dikke pluim voor zeer strak werk!

De conclusie luidt dat we weer hebben genoten van een geweldig Spock’s Beard. De band heeft ontzettend veel kwaliteit en de keuze uit een enorm repertoire, zodat je met een gerust hart elk jaar richting De Boerderij kunt gaan. Waarschijnlijk zal men dan ook in 2009 weer een behoorlijk aantal ‘bekenden’ zien.

Govert Krul