StarsaboutAlbum

Het debuutalbum “Halflights” werd door mijn collega recensent geroemd door wat hij noemde: ‘een bijzonder sferisch en licht mysterieus pareltje dat veel luisteraars verdient’. Ter voorbereiding op deze recensie heb ik ook op advies van de band hun eersteling in zijn geheel eerst beluisterd en kom tot dezelfde conclusie. Een prima debuutalbum dat past in het brede progressive rock spectrum!

Alleen hebben we nu te maken met een snelle tweede worp. Soms is het al moeilijk genoeg om het tweede album van hetzelfde niveau te halen, laat staan het debuut te overtreffen. “Longing For Home” is daar deels in geslaagd en heeft het ten opzichte van “Halflights” meestal net niet dan net wel. De nummers blijven hangen in een The Blue Nile achtige luisterliedjes met veel echoënde gitaren of een The Cure in een relax modus. Zelden gaat het even los of ontspoort het eventjes, zoals dat op “Halflights” in elk nummer wel gebeurde en de spanning er op verschillende manieren in gebracht werd. De term Dream Rock die ze aan hun muziek gegeven hebben dekt de lading volledig en is voor een Poolse band best wel bijzonder, omdat normaal bij een Poolse productie de metal er in alle kanten wel ergens ingezaagd wordt. Niet bij dit kwartet uit Bialystok. De nummers kabbelen in een easy listening vorm van Airbag zich voort. Dit is mede te danken aan bassist Tomek Kryjan. Zijn melodieuze basloopjes blijven een sympathieke inbreng houden.

Gebleven zijn verder ook de sfeervolle en warme gitaarklanken. Een kruising tussen ‘Blue Hotel’ Cris Isaak en Bjorn Riis is het eerste wat in me opkomt. Door de vaste songstructuur komt het nog meer poppy over dan hun eerste album, al houdt Starabout ook op dit album zijn gelaagdheid. De stemvastheid van Piotr Trypus laat een enkele keer te wensen over maar komt daarmee toch charmant over, omdat dat past bij de liefelijk gezongen teksten. Alleen afsluiter Million Light Years brengt het gevoel van hun debuut terug maar ja, dan wordt er ook halverwege de ruim acht minuten durende track een post rock eindstuk in gang gezet dat naar meer smaakt. Met Stay werd ik even wakker geschud, maar steviger dan dit word het niet. De band schuurt op het randje van zelfplagiaat want Stay op “Longing For Home” blijkt veel weg te hebben van The Night op “Halflights” alleen word dat laatste dan wel weer afgesloten met een prima gitaarsolo en dat mis ik teveel op “Longing For Home”.

Als slotadvies zou ik voor een toekomstig derde album geen ‘ga zo door’ geven. Productietechnisch was “Halflights” directer met de nodige overstuur, terwijl “Longing For Home” veel opener en veel galm heeft. Een mix daarvan was sterker overgekomen. Daarnaast staat Starsabout voor een muzikale keuze. Kiezen ze voor een commerciële weg met toegankelijke muziek of volgen ze hun hart en trachten ze hun eigen unieke geluid te vinden? Een derde album met dezelfde stijl muziek wordt een gevalletje eenzijdige kruisbestuiving die een keer niet aan gaat slaan.

Jos Driessen