Hackett, SteveAlbum

Het lijkt niet op te kunnen bij Steve Hackett, want hij brengt wéér een cd uit. Dit maal een live registratie, waarbij de Genesis klassieker “Wind & Wuthering” centraal staat. Die cd kwam veertig jaar geleden uit en Hackett had een behoorlijke bijdrage in het schrijfproces en beschouwt dit als een van zijn favorieten van zijn oude broodheer. Op 1 mei 2017 werd het concert in het teken van de Genesis Revisited & Classical Hackett tour in de Symphony Hall in Birmingham opgenomen, voor cd, dvd en blu-ray.

Er zijn mensen die zich afvragen wat deze uitgave nu nog toevoegt aan het werk van Hackett zelf en van Genesis. Daar staan talloze fans tegenover die er geen genoeg van krijgen Hackett de oude Genesis en zijn ongeveer even oude solowerk te zien en horen spelen. Steve Hackett doet dit best slim. Hij reist de wereld af om concerten te geven met een uitgekiende mix van oud en een beetje nieuw werk van zichzelf. Zoals bekend blijft hij namelijk gewoon ook nieuw werk uitbrengen. Solo en met anderen, zoals recent met Djabe en het gezelschap The Rome Pro(g)ject. Fans van het eerste uur raken zo ook bekend met nieuwe elementen van zijn steeds uitdijende oeuvre. En de Genesis toppers uit de jaren ’70 zijn inderdaad niet stuk te krijgen.

En zo ligt dus “Wuthering Nights: Live in Birmingham” in de speler te draaien. De eerste cd is bijna geheel gevuld met eigen werk. Hackett duikt diep in het verleden met klassieker Every Day van “Spectral Mornings” (hij speelde dit nummer al een slordige 350 keer live) en het schitterende, uitgesponnen Shadow Of The Hierophant van “Voyage Of The Acolyte”. Zijn nieuwste werk uit 2017 “The Night Siren” wordt met drie nummers eer aangedaan. Nummers waar hij heel goed mee voor de dag kan komen. Op Behind The Smoke is mooi fluitspel te horen en laat Hackett een van zijn smeuїge solo’s horen.

Hackett toert alweer een tijdje met dezelfde band, die dan ook als een hecht collectief klinkt. Nad Sylvan lijkt met zijn Gabriel-meets-Collins-stem niet meer weg te slaan van het podium en met Roger King heeft Hackett een klasbak achter de toetsen staan. Bijzondere vermelding verdient Rob Townsend die op saxofoon en andere blaasinstrumenten echt iets extra’s toevoegt aan de muziek. Gastoptredens zijn er van broer John Hackett (fluit) en zangeres Amanda Lehmann.

Op de tweede cd is het Genesis wat de klok slaat. In totaal komen vijf nummers van het jubilerende album “Wind And Wuthering” voorbij: Eleventh Earl Of Mar, One For The Vine, Blood On The Rooftops, …In That Quiet Earth en Afterglow. Het is echt een genot om dit kwintet schitterende nummers in één set te horen spelen. Wat was dat toch een geweldige cd! Een bijzondere keuze is “Inside And Out” dat op de EP “Spot The Pingeon” is uitgebracht. De drie nummers hierop waren eigenlijk bedoeld voor “Wind And Wuthering” dat een jaar eerder uitkwam. Natuurlijk ontbreekt ook “Firth Of Fifth” niet, met een van de bekendste gitaarsolo’s uit de proggeschiedenis en met de instrumentale afsluiter “Los Endos” kon het publiek zeker ook vrede hebben.

Steve Hackett houdt er niet van om nadrukkelijk in de schijnwerpers te staan. Hij laat zijn gitaar het werk doen. Hij laat zijn snaren in dienst van de muziek, de nummers, trillen. Met zijn ervaring en uitstekende techniek is hij in staat een concert van de eerste tot de laatst noot te laten boeien. Klein, akoestisch, ondersteunend spelend of uithalend in enerverende solo’s, het gaat hem allemaal even makkelijk af. Na “Wind And Wuthering” verliet Steve Hackett Genesis. Genesis heeft Steve Hackett echter nooit verlaten, getuige zijn voorliefde om het werk van deze Britse superband te blijven spelen. Zoals eerder aangegeven is dat voor heel veel fans bepaaldelijk geen straf. Het is hele oude wijn en niet eens zulke nieuwe zakken, maar een flesje uit een goed jaar blijft er op zijn tijd toch erg makkelijk in gaan.

Fred Nieuwesteeg