Morse, SteveAlbum

Je kunt je klok er een beetje op gelijk zetten dat Steve Morse met regelmaat een nieuwe cd in de markt zet. En dan hebben we het wel over instrumentale werkjes. Was “Split Decision” een afwisseling van akoestisch en stevig gitaarwerk, dan heeft de heer Morse wederom een verrassing in petto. Hij eert al zijn mentors door eigen composities te voorzien van het raamwerk van zijn inspirators. En dat zijn een niet gering aantal. Zo passeren Genesis, The Who, Deep Purple, Emerson Lake & Palmer, Crosby, Stills, Nash & Young en jawel ook Johann Sebastian Bach heeft hem klassiek geïnspireerd. Het kan bijna ook niet anders want de akoestische partijen zijn niet uit de lucht komen vallen. Daar moet een eeuwenoude componist reeds het voortouw in hebben genomen.

Morse zorgt ervoor dat de composities blijven boeien en dat is altijd wat moeilijk als er geen zangpartijen aan te pas komen. Toch weet hij de factoren inspiratie, klassieke scholing en rock bij elkaar te krijgen evenals het scala aan gitaargeluiden. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de gitaarsynthesizer en pedalen maar ook de inbreng van diverse orgelpartijen. Een van de “major impacts” was dus Emerson, Lake & Palmer. Op Organically Grown is goed te horen dat de complexiteit van het nummer eigendom had kunnen zijn van deze legendarische band. Maar ook Wooden Music is geweldig in elkaar geknutseld. Hier hoor je de inspiratie van de song “Suite: Judy Blue Eyes” van Crosby, Stills, Nash & Young uit de jaren ’70 aan je voorbij trekken. Dan bekruipt je ook het gevoel dat wie Steve Morse in zijn band mag toevoegen zich eigenaar mag noemen van een der beste gitaristen op de wereld. Morse heeft er altijd voor gekozen zijn eigen werk parallel te laten lopen aan de broodheer die hem in dienst neemt. Kansas kreeg weer een opleving eind jaren tachtig met twee schitterende cd’s (“Power” en “In The Spirit Of Things”). Maar ook zijn huidige werkgever Deep Purple zal deze meestergitarist nooit laten gaan. Het is dan ook zeker aan te raden een dvd van Deep Purple aan te schaffen waarop te zien is dat Morse de ruimte krijgt ook solo zijn kunsten te etaleren.

Morse schakelt overigens moeiteloos om van muziekstijl. Zo hoor je op Tri Country Barn Dance een soort volksdans achtig ritme terwijl je op Air On A 6 String een up-tempo gitaarritme te horen krijgt, dat geïnspireerd is op een thema van Bach. Aansluitend Motor City Spirit is op een andere leest geschoeid. Vlijmscherpe gitaarriffs en (uiteindelijk) een samenspel met de tandem drums/basgitaar geeft het nummer een lekker tempo.

Geloof me, al ben je geen fan van instrumentale muziek, de nieuwe cd van Steve Morse laat je niet onberoerd. Met zijn maatjes Van Romaine en Dave LaRue heeft hij wederom een touchdown gescoord.

Ruud Stoker