Wilson, StevenDVD

Oktober is een dure maand voor Steven Wilson-adepten. De veelzijdige Engelsman is begonnen aan het tweede deel van zijn wereldtournee van 2013 en zijn 5.1 remixes voor oud werk van Yes en King Crimson liggen met uitstekende kritieken en in vele vormen in de winkels. Alsof dat nog niet genoeg is, wordt in dezelfde maand een nieuwe uitgave onder zijn eigen naam uitgebracht, getiteld “Drive Home”. Het gelijknamige stuk is één van de prijsnummers op zijn begin dit jaar uitgebrachte cd “The Raven That Refused To Sing (And Other Stories)” en die vormt de basis voor deze dvd/blu-ray-uitgave, die ook een audio-cd bevat.

Zie het als een tussendoortje, in wezen een soort van ’tussenstand’ van Wilson en zijn band. De maker heeft al bekendgemaakt dat er van zijn huidige wereldtournee geen volledige dvd en blu-ray zal verschijnen. Dat heeft vast het gros fans doen teleurstellen en is in wezen een frappante keuze, want zowel geluidstechnisch als visueel gezien is Wilson’s huidige show de overtreffende trap van de vorige die op “Get All You Deserve” in volle glorie is te zien. Het is niet alleen frappant, maar ook eigenzinnig: geheel in de lijn van Wilson’s modus operandus. Nooit voorspelbaar te werk gaan, ook op het gebied van dvd-releases aan de hand van gehouden concerten, dan wel tournees.

De live video’s zijn opgenomen afgelopen maart in Frankfurt van vier tracks van “Raven”. Met name The Watchmaker komt live sterk uit de verf; echt een track waarvan menigeen aanvankelijk dacht dat die moeilijk live met zoveel lading te brengen. Opmerkelijk is dat er niet gekozen is voor de versie van Radioactive Toy, die dit jaar bij de meeste concerten de toegift was. Het zou de cirkel met Wilson’s ondertussen op non-actief staande geesteskind Porcupine Tree hebben rondgemaakt, want die ‘band’ was vorig jaar precies een kwart eeuw geleden bedacht.

Het camerawerk is treffend en met gevoel voor detail, terwijl de geluidsmix kamerbreed is en zeer typerend voor de manier waarop Wilson zijn surround-mixen produceert. Insurgentes is de vreemde eend in de bijt, maar zie het als een marketing-tool; zo krijgt de koper van “Drive Home” ook nog een indruk van Wilson’s veel minder toegankelijke eerste soloalbum; maar dan wel in de gepimpte versie met liveband, vol extra lagen muziek. Over alles is nagedacht. Zo ook de orkestrale versie van The Raven That Refused To Sing: slechts Wilson’s zang met het orkest. Het titelnummer krijgt in deze afwijkende mix een andere sfeer: geen climax richting het einde, maar het stuk creëert gaandeweg een veel golvender effect. Enigszins vergelijkbaar met Peter Gabriel’s nieuwe arrangementen op “New Blood”. Als extraatje is The Birthday Party een track waarvan het verhaal in tekstvorm al bekend is onder degenen die de special edition van “Raven” in huis hebben. Bijna zes minuten typische Wilson-grilligheid die in deze vorm en in het totaal van “Raven” ook nergens op het album zou passen. Ook in de 5.1 surround-versie is dit een lust voor het oor.

Het artwork van Hajo Mueller is net zo conceptueel als van “Raven” en komt vooral in de door Burning Shed geleverde versie (een duofold digipak in het zogenaamde Japanse lp-sleeve formaat) het beste uit de verf. De standaardversie in plastic doosje is vooral praktisch en goed voor de portemonnee, maar maakt “Drive Home” als totaalproduct niet af. De digipak van dit smaakvolle tussendoortje geniet dus de voorkeur. “Drive Home” is derhalve goed samengestelde concessie. Geen volledige dvd, maar artistiek gezien is deze prettig geprijsde ‘video-ep’ een waardevolle collectie om naast “Raven” in de kast te zetten.

Wouter Bessels

Blu-ray + CD: