Stinking LizavetaAlbum

Stinking Lizaveta is als Amerikaans powertrio de instrumentale en (eerlijk is eerlijk) meer muzikale, progressieve/psychedelische evenknie van vunzige rouwdouwers als Motörhead en legt met “7th Direction” zijn zevende album in zestien jaar tijd op de mat. Evenals bij Motörhead kun je bij Stinking Lizaveta het zweet op rock ’n roll waardige wijze door de groeven van je vinyl heen ruiken en wordt de band gevormd door leden die (afhankelijk van je voorkeur) doorgaans ver van het type ideale schoonzoon/dochter afstaan. Overigens zijn de muzikale overeenkomsten tussen beide grootmachten minder groot dan deze inleiding doet vermoeden, want waar de gruizige metal van Motörhead steevast in de hoogste versnelling voort dendert (spreek ik met groot respect!) zoekt Stinking Lizaveta veel vaker de nuance op.

Groot geworden in de Doom, Sludge en Stoner metal kent men het klappen van de zweep en legt men een Groove van jewelste aan de dag. Hoewel het aantal meer introverte psychedelische passages – waarbij de vloeistofprojecties zich nog net niet hechten aan je netvlies – niet op de vingers van een hand te tellen is, kenmerkt de gemiddelde song op “7th Direction” zich door smerige riffs, breed uitgesponnen gitaarsolo’s, speelse basloopjes en soepel rollende drums.

De innovatieve loopjes die in sneltreinvaart voorbij komen hebben Stinking Lizaveta al eerder het predicaat ‘Doom Jazz’ opgeleverd. En hoewel dit predicaat een contradictie in terminis van de hoogste orde is, rijmt deze hier opvallend goed, zolang jazz staat voor avontuur en vingervlug gitaarspel. Het geeft in elk geval aardig weer wat je kunt verwachten van deze zeer authentieke band, zeker nu we vandaag kunnen stellen dat het niet alles ‘Doom’ is wat de klok slaat. Sterker, dit ruim 50 minuten klokkende album verkent zo ongeveer alle ranzige uithoeken van de rock ’n roll op een wijze die menig band het nakijken geeft. Natuurlijk komt muziek als deze op het podium pas optimaal uit de verf, maar dat neemt niet weg dat “7th Direction” ook thuis goed is voor flink wat uren rebelleren en daarbij een lekker stuurs alternatief is voor wie het werk van Dewolff maar met moeite uit zijn speler krijgt.

Govert Krul

CD:

LP: