Yamash'ta, Stomu & Come To The EdgeAlbum

Stomu Yamash’ta werd als Yamashita Tsotumu op 15 maart 1947 geboren in Kyoto, Japan. Reeds op 16-jarige leeftijd werd hij als percussionist ontdekt door de bekende dirigent Seiji Ozawa en ingelijfd bij het Japanese National Symphony Orchestra. Hij vloog de wereld over en belandde bij het Chicago Chamber Orchestra en studeerde daarna jazz en drums bij het Berklee School Of Jazz, in Boston. Daarna verhuisde hij naar Engeland, waar hij met enkele grootheden uit de vroege Engelse jazz de formatie Come To The Edge oprichtte.

Het eerste en laatste wapenfeit van deze combinatie is onderwerp van deze recensie: “Floating Music”. De titel is goed gekozen, daar de vloeiende jazz/klassieke, sterk op percussie en drums gestoelde muziek een aanzuigende werking op de luisteraar heeft. Dat geldt met name voor het ruim 18 minuten durende openingsnummer Poker Dice, dat rustig en haast aarzelend begint, maar rond de 13 minuten een gewéldige apotheose kent. Opmerkelijk aan het nummer is verder dat ik voor het eerst werkelijk respect krijg voor de verschillende disciplines van percussie (Stomu dus) en drums (Morris Pert, later bij onder andere Brand X, Kate Bush en natuurlijk Peter Gabriel).

Op aanvoering van een schreeuwende Stomu lijkt Keep In Lane alles behalve binnen de pas te lopen. Geheel anders dan de voorgaande track is dit een vrolijk nummer, dat boordevol blazers en heldere percussie zit.

Xingu, gecomponeerd door Morris Pert, opent middels een kakofonie van ontspoorde geluiden en geeft daardoor direct een ongemakkelijk en naargeestig sfeertje. Het tempo en de dynamiek nemen gelukkig wel af, waarna rond de drie-minuten-grens iets van melodie te ontwaren valt. Het nummer wordt door lekkere toetsenpartijen heerlijk freakerig, terwijl de structuur zowel lekker vrij als goed aangelijnd blijft. Voor drummers en percussionisten moet dit nummer een traktatie zijn. In tegenstelling tot het langzame Poker Dice, duurt Xingu mij met zijn 13 minuten net iets te lang.

De plaat sluit af met One Way, waarop ik een bepaald soort fluit hoor, te midden van allerlei obscure en esoterische percussie. Het jam-achtige nummer klinkt prachtig, maar van melodie en structuur is geen sprake. Nochtans roept de track een spookachtig sfeertje op, dat me wel bevalt.

Concluderend is “Floating Music” een prachtig werk, voortreffelijk geremasterd door Esoteric. De plaat klinkt verschrikkelijk helder en transparant, je zou niet denken dat je te maken hebt met een werk uit 1972. Binnen het oeuvre van Stomu is het een hoogtepunt, zij het voornamelijk of alleen maar door het epos Poker Dice.

N.B. Er bestond nog geen MySpace-pagina van Stomu Yamash’ta. Daarom ben ik er zelf één begonnen. Je vindt hem hier: http://www.myspace.com/stomuyamashta70. Op deze MySpace vind je met toestemming van Esoteric Recordings maar liefst zes complete tracks.

Markwin Meeuws