Strawberry FieldsDVD

Zoals wij al constateerden bij het verschijnen van de debuutplaat van Strawberry Fields, “River’s Gone Dry” in 2009, is dit feitelijk Satellite met een zangeres, de tot Robin omgedoopte Marta Kniewska. Bedoeld als Polen’s antwoord op Portishead vanuit een neo-prog benadering, was dat album ook in onze ogen een aangename verrassing. Daarna bleef het lang stil, er moest immers ook gewerkt worden aan andere projecten, maar nu is er toch zowaar een live dvd, gefilmd in dat onvermijdelijke theater in Katowice. Ook deze registratie is verrassend, maar niet in positieve zin.

Het grootste struikelblok is de dodelijk verveelde uitstraling van de band. Mogelijk met uitzondering van bassist Michalski staat er niemand op het podium die er niet uitziet alsof-ie het allerliefste ergens anders zou zijn. Dat geldt in het bijzonder voor Robin. In het bijgevoegde interview lijkt ze schuchter en enthousiast, op het podium is ze stuurs. Deze dame, voor wie in de musicalversie van 101 Dalmatiers een mooie rol is weggelegd, zingt haar partijen met de passie van een toiletjuffrouw tijdens de Zwarte Cross. Daarbij zijn haar vocale prestaties niet super indrukwekkend. Ze zingt wat aan de onderkant van de noot en heeft de neiging aan het einde van elke strofe haar stem te laten afglijden, wat op de duur nogal gaat vervelen.

Aangezien ook de rest van de band het charisma van een zak kattengrit combineert met een totaal gebrek aan ‘showmanship’ is het aan de cameraploeg om van deze registratie een energieke gebeurtenis te maken. Ze spelen, alle inspanningen ten spijt, een bij voorbaat verloren wedstrijd. Waarschijnlijk is het in Polen helemaal bon ton, want ook het publiek is niet in beweging te krijgen, maar bij Strawberry Fields vergeleken is een optreden van accordeonduo Truus en Gerard een swingende happening. De rock ‘n’ roll beleving blijft achterwege. Tot overmaat van ramp wordt het laatste nummer Is It Over is opgedragen aan de overleden Poolse rock-fotograaf Tomasz Dziubinski. Robin gaat tijdens het lange instrumentale uitro ook nog eens neerslachtig op de grond zitten, waarmee de avond bijna letterlijk in grafstemming eindigt.

Dat wil niet zeggen dat dit een waardeloze dvd is. Er wordt heel keurig gemusiceerd. Leuk dat er ook ruimte is voor stukken van Satellite en Collage (Living In The Moonlight), naast Problem, een nummer dat “River’s Gone Dry” niet haalde. Mooi ook dat de regisseur uitpakt met zeker vijf camerastandpunten en de geluidskwaliteit is zonder meer klasse. Er lopen allerlei spoortjes mee op de achtergrond, maar het klinkt dan ook als de spreekwoordelijke klok.

Des te spijtiger dat het oog van deze toeschouwer om de haverklap naar een echte klok werd getrokken om te checken hoe lang het nog duurde. “Live” laat ongenadig merken hoe saai de muziek van Strawberry Fields is als je er veel van achter elkaar hoort. Het is zeker geen slechte muziek, maar wat lijken die nummers op elkaar, wat word je melig van al die mid-tempo deuntjes en die quasi-onverschillige zang van La Robin en wat een suf concert is dit!

Erik Groeneweg