Allereerst moet ik beginnen met een verontschuldiging. Een recensie van deze Nederlandse klassieker had natuurlijk allang op onze site moeten staan. Maar goed, nu het einde van deze band nadert heb ik de handschoen opgepakt om alsnog een recensie te schrijven over dit meesterwerk.
Het avontuur van Stream Of Passion begint in 2004 als Arjen Anthony Lucassen een zangeres de kans geeft om een plaatsje te krijgen op zijn album “The Human Equation”. Een van de deelneemsters is de Mexicaanse Marcela Bovio, die onder andere zong in de plaatselijke bands Elfonia en Hydra. Lucassen was zo onder de indruk van haar zangtalenten dat ze direct de hoofdrol van “Wife” kreeg op het Ayreon album uit 2004. Na de opnamen van “The Human Equation” had dit natuurlijk een eenmalig experiment kunnen blijven, maar Lucassen en Bovio besloten om samen nog een project op te zetten. Lucassen, die sinds Vengeance niet meer in een vaste band had gespeeld, wilde weer een echte band formeren en zo was Stream Of Passion geboren.
In Oktober 2005 verschijnt dan het debuutalbum van deze band “Embrace The Storm”. Naast Bovio en Lucassen spelen op dit album Alejandro Millán op toetsen, die met Bovio meekwam uit Mexico en met haar gespeeld heeft in Elfonia en Hydra. Uit Amerika komt de gitariste Lori Von Linstruth, en verder uit Brabant Davy Mickers op drums en Johan van Stratum op basgitaar. Mickers kenden we al van de bonus-cd van Ayreon’s “The Final Experiment” en van Stratum was een tot dan toe onbekende voor de progressieve muziek.
Het album start rustig en ingetogen met Spellbound, een zachte drumintro, piano en de liefelijke betoverende zang van Bovio. Het nummer blijft ingetogen, met vele aanzetten maar nergens tot een echte uitbarsting komend. Pas in de overgang naar Passion komt het tot de langverwachte explosie. Een intens nummer, met heftige uitbraken en schitterende gitaarsolo’s. Deceiver heeft weer duidelijk het Ayreon of beter nog het Arjan Lucassen stempel opgedrukt gekregen – heavy en met onvervalste Lucassen riffs – het schitterende vioolspel geven dan net dat lekkere extraatje.
In totaal bevat het album twaalf nummers variërend in lengte van 3:09 tot maximaal 5:40 minuten. Geen uitzonderlijk lange nummers dus maar goed in het gehoor liggende en toch stevige nummers. Wherever You Are is bijvoorbeeld een meer poppy ballad, terwijl Haunted een donker en emotioneel powernummer is, met rollende drums en beukende bas. Verscheidenheid en toch een compleet geheel vormend album.
De zang van Marcela Bovio is zeker een belangrijk element in de muziek van Stream Of Passion. Bovio – die ook alle teksten voor dit album schreef – heeft een prachtige (mezzo) sopraanstem en zeker wanneer ze in het Spaans zingt, zoals in Nostalgia, geeft het een heerlijk dromerige sfeertje. Maar ook de heftigere nummers kan ze goed aan met een stevige rockstem.
Na dit album en een live album hebben Arjen Lucassen, Alejandro Millán en Lori Linstruth de band verlaten en is de band verder gegaan met een nieuwe samenstelling en heeft sindsdien nog een drietal studioalbums opgenomen (zie discografie en recensies op onze site). Op 5 april 2016 heeft de band bekend gemaakt te gaan stoppen en nog een aantal afscheidsconcerten te geven. Eén daarvan is voor dvd opgenomen in P60 te Amstelveen, zie hier onze recensie daarvan. Het allerlaatste optreden wordt gehouden tijdens de “Farewell Show” op 28 december 2016 in de Tivoli te Utrecht. Ongetwijfeld zal dan ook nog een aantal nummers van dit inmiddels legendarisch debuutalbum worden gespeeld.
Mario van Os