Stream Of Passion (support Sin7sinS)Concert

Wat doe je als je 60 jaar wordt en niet gewoon een feestzaal wil afhuren met een alledaagse bandje of dj? Inderdaad: Je belt de Effenaar, vraagt of zij jouw favoriete band willen uitnodigen en zorgt dat je zelf een groot deel van de zaal reserveert voor jouw gasten. Mijn goede vriend en ex-collega Ton dacht er zo over en dit is de reden dat Stream Of Passion op zijn verjaardag, zondag 28 april, in de Effenaar speelt. Met in het voorprogramma Sin7sinS.

Het voorrecht om als speciale genodigde aanwezig te zijn, is dat we vooraf een meet-en-greet met de band hebben, waarbij de Brabantse gezelligheid duidelijk aanwezig is. Marcela Bovio is ondertussen goed geïntegreerd en heeft een aardige Brabantse tongval gekregen. Leuk detail is dat Marcela Bovio nu werkt voor het bedrijf waar Ton en ik elkaar hebben leren kennen. Door alle gezelligheid moest het interview even uitgesteld worden, maar dat volgt zeer binnenkort. De jarige job was natuurlijk speciale gast en kreeg als eerste het nieuwe T-shirt van Stream Of Passion uitgereikt.

Sin7sinS
Het voorprogramma was deze avond in handen van de Nederlandse Gothic Metal band Sin7sinS (afgekort tot S7S). Eerlijk gezegd had ik tot voor kort nog nooit van deze band gehoord, maar ik was zeker positief verrast. Het wordt tijd dat ook Progwereld aandacht gaat besteden aan deze band, want deze band hoort zeker thuis in het rijtje van Within Temptation, After Forever, Epica en Stream Of Passion. Dus binnenkort een interview met deze band op onze site.

De band opent al direct lekker stevig. Lotus is opvallend gekleed in een zwart korset en roze rokje en geeft al headbangend aan dat het er stevig aan toe zal gaan. Ja, inderdaad Sin7sinS is een female fronted metal band, die lekkere stevige (prog) metal maakt, maar ook gevoelig over kan komen. De stem van Lotus is zuiver en goed in het gehoor liggend. De afwisseling met de verstaanbare grunt van Gen Morphine geeft het heerlijk geluid dat we bijvoorbeeld van After Forver kennen. Maar ook de gitaren, de bas en met name de stevige drumsound mogen er wezen. Jammer dat de speciale effecten en toetsen door een tape worden verzorgd. De meeste nummers zijn van hun vorig jaar uitgebrachte album “Carnival Of No Tomorrow?”, en worden live nog steviger gebracht. De zaal vindt dit perfect en is duidelijk tevreden met het voorprogramma, dat – naar mijn mening – een te korte set mochten spelen.

Stream Of Passion
Na een korte ombouwpauze verschijnt Stream Of Passion onder luid gejuich van het publiek op het podium. Na het vertrek van Arjen Lucassen heeft deze band een hechte fanbase opgebouwd, waarbij zelfs toeschouwers uit Italië en Amerika naar deze show zijn gekomen. De kleine zaal van de Effenaar is dan ook goed gevuld en de sfeer is prima.

Direct vanaf het openingsnummer The Scarlet Mark zit de stemming er dan ook goed in. De band is uitbundig en levendig en heeft er duidelijk zin in. Er wordt dan ook geen moment stil gestaan. Dit is pas hun tweede optreden dit jaar, dus de band wil laten zien dat ze er nog zijn. Nou dat lukt zeker.

Met The Mirror wordt ook de gevoelige noot op een stevige wijze aangeraakt. Marcela Bovio is goed bij stem en weet heel zuiver de hoogste tonen te halen. Bij het nummer In The End haalt Bovio voor het eerst haar elektronische viool tevoorschijn en laat horen dat ze ook muzikaal haar mannetje/vrouwtje staat. Met Passion wordt teruggegaan naar het debuutalbum van de band, waarbij je toch even terug denkt aan het prachtige optreden met Arjen Lucassen. Dit is overigens het enige nummer van dat debuut, waarmee de band bewijst het ook op eigen kracht te kunnen. Het geweld van het gehele optreden wordt halverwege even onderbroken door een rustig onderonsje van Marcela Bovio (met haar viool) en Jeffrey Revet (op toetsen) in het nummer Spark.

Ook de rest van de band is deze avond extra gemotiveerd. Eric Hazebroek – regelmatig op een afgekorte gitaar – en Stephan Schultz vullen elkaar goed aan en laten om beurten regelmatig een mooie solo horen. Ook Martijn Peters op drums en Jeffrey Revet op toetsen zijn duidelijk aanwezig. Johan van Stratum – de bassist van het eerste uur – kan echt geen moment stil staan. Tijdens zijn basspel rent, sprint en headbangt hij voortdurend op het podium.

Stream Of Passion is bezig met een nieuw album dat hopelijk niet te lang op zich laat wachten. Als teaser worden deze avond alvast twee nieuwe nummers ten gehore gebracht. Ten eerste horen we Earthquake dat deze avond als primeur aan het Eindhovens publiek wordt gebracht. Een stevig nummer waarbij de zware gitaar riffs een aardschok te weeg zouden kunnen brengen. Het tweede nieuwe nummer – dat ook al in december 2012 in Tivoli, Utrecht ten gehore werd gebracht – is The Curse. Op basis van deze  twee nummers kun je constateren dat Stream Of Passion de lijn in zijn muziek verder doorzet. De Spaans Mexicaanse invloeden van Bovio blijven aanwezig, maar ook de strakke heavy lijn wordt doorgezet. Misschien dat ze na dit album de grote zaal van de Effenaar weten vol te krijgen. Ze verdienen het zeker.

Als ik nog een minpuntje mag noemen, dan zijn het toch de covers die net voor en tijdens de toegift werden gespeeld. Mijn inziens heeft de band voldoende eigen repertoire om het publiek te vermaken. Ik moet wel toegeven dat de stem van Marcela Bovio iets extra’s geeft aan de Radiohead cover Street Spirit. De Muse cover New Born – die ze regelmatig in hun oefenstudio spelen – staat voor het eerst op de setlist, waardoor het wel weer iets speciaals heeft. Maar als je dan toch een cover wil spelen, doe dan nog een keer Waracle.

Marcela Bovio is duidelijk blij met de uitnodiging van onze zestig jarige. Als eerste komt ze voor de toegift het podium opgelopen, waarna ze het publiek vraagt om uit volle borst het Lang Zal Hij Leven te zingen. Het publiek geeft hier natuurlijk gehoor aan, het feestje van Ton is hiermee helemaal compleet. Al met al hebben alle aanwezigen kunnen genieten van een geweldige avond. Dit is een verjaardagsfeestje waar ik nog regelmatig aan terug zal denken. Ton – nogmaals – Van harte gefeliciteerd!

Verslag: Mario van Os
Fotografie: Ton Dekkers en Marti van Os