Subterranean MasqueradeAlbum

Mijn cursor knippert geduldig op mijn scherm. Hij wacht tot mijn vingers vertellen wat hij moet doen. ‘Een recensent die niet weer wat hij moet zeggen, is nooit grappig’ schiet er door mijn gedachten. Het gebeurt niet vaak dat ik even niet weet hoe ik een album moet beschrijven. Er schiet van alles door mijn gedachten. Eens kijken of ik e.e.a. helder kan krijgen.

Subterranean Masquerade is het kindje van de Israëlische gitarist Tomer Pink. Hun eerste ep “Suspendid Animation Dreams” die in 2004 uitkwam, maakte diepe indruk op mij. Dat zat hem in de vakkundige mix van stijlen die strak gedirigeerd tot een krachtig geheel werden gebracht. Dat element werd het ‘unique sellingpoint’ van deze band.

Hoe is het mogelijk dat je metal, progmetal, pop, progrock, punk, screems, grunts, koormuziek, folk, blazers, klassieke muziek, gierende gitaren, poppy refreinen, dubbel bass, oosterse muziek, middeleeuwse instrumenten en een fluitje tot één geheel kunt samenvoegen? Alleen dat al dwingt tot het maken van een diepe buiging. Het geheel werd gemixt door Jens Bogren (Leprous, Katatonia, Opeth) en ik kan me zo voorstellen dat hij af en toe de draad kwijt moet zijn geweest.

In elke song kun je tenminste zes willekeurige elementen uit mijn opsomming nemen die je terug zal horen (behalve het fluitje dan, dat hoor je maar één keer). Zo kan een prachtige pakkende melodie overgaan in snoeiharde grunts en kan een stuk typische symfonische rock overgaan in harde punkrock om daarna over te gaan in Oosterse muziek. Het is ondoenlijk om de nummers te omschrijven. Alhoewel je soms niet weet waar je het moet zoeken, heb je nergens het gevoel dat ze ‘zomaar wat doen’. Dirigent Tomer Pink weet heel goed wat hij wil. Nummers schieten dan ook nergens uit de bocht. Dat betekent niet dat je niet steeds het gevoel hebt in een achtbaan te zitten. Na 54 minuten moet ik echt even bijkomen.

Diepe bewondering dus voor dit gezelschap, want het is razendknap wat ze hier laten horen. Persoonlijk houdt ik niet van grunts en die zitten er best veel in. Ik knap daar op af. Verder ben ik benieuwd wat er zou gebeuren als Tomer Pink met het thema ‘less is more’ aan de slag zou gaan. Avontuurlijk ingestelde proggers moeten dit zeker eens beluisteren, evenals metalfans.

Hopelijk was ik helder. Je moet het er maar mee doen.