Het Amerikaanse Subterranean Masquerade is feitelijk het geesteskind van gitarist Tomer Pink. Deze is in het dagelijkse leven bedrijfsleider van het onafhankelijke metallabel The End Records dat in de Verenigde Staten gevestigd is. Hij start in 1997 dit muzikale project op als ‘een middel om uiting te geven aan de diepste en donkerste gedachten en emoties’. Om het hele idee ook daadwerkelijk van de grond te krijgen zoekt hij toenadering tot enkele gelijkgestemden, waaronder muzikanten van Agalloch, Age Of Silence, Anima Nera, Epoch Of Unlight, Especially Likely Sloth, The Kill, Nothing, Novembers Doom en Winds.
Het debuut van dit gevarieerde gezelschap, “Temporary Psychotic State”, is volgens de webpagina van de band het eerste deel van een trilogie rond het leven van een zekere X. Deze twee nummers tellende ep vormt dan ook een ouverture van een, schijnbaar, groots opgezet conceptueel stuk. Dit levensverhaal van X handelt over zijn conflict tussen enerzijds de hedendaagse eisen van eenvormigheid vanuit de samenleving en anderzijds het innerlijke verlangen om deze restricties te doorbreken en emotioneel onafhankelijk te zijn. Als gevolg hiervan belandt hij in kamer 63 van een instelling…
Zowel Temporary Psychotic State [A Recollection Of Where It All Began] als Observation Through Metamorphosis bieden een zeer aangenaam mengsel van folk, metal (atmospheric, dark en doom), progressieve rock en psychedelische rock. Onder leiding van drijvende kracht Tomer Pink weet het gezelschap deze beide composities te voorzien van een stevig, vaak betonnen fundament waarover gitaren (elektrische én akoestische), elektronische effecten, viool, zang (waaronder wat gromwerk), diverse monologen en zelfs een echte Mellotron om jouw aandacht vechten. Het is dan ook niet echt moeilijk om de concentratie vast te houden.
Daar Subterranean Masquerade is samengesteld uit verschillende bandleden van soortgelijke groepen, is het niet verrassend dat enkele van deze werkgevers (Agalloch, Novembers Doom en Winds) zich op “Temporary Psychotic State” incidenteel laten groeten. Omdat het miniplaatje daarnaast ook doommetal met progressieve rock mengt, ligt een vergelijking met Katatonia en Opeth natuurlijk voor de hand. Bovendien doen de zware zangpartijen mij meer dan eens denken aan My Dying Bride en Tiamat. Tenslotte roepen de algehele atmosfeer en stemming van de twee composities referenties op aan de muziek van Anathema en Pink Floyd.
Uit alles blijkt dat Tomer Pink niets aan het toeval wil overlaten. Zo heeft hij de afbeelding en lay-out van “Temporary Psychotic State” aan Travis Smith toevertrouwd. Deze befaamde illustrator is verantwoordelijk voor de albumhoezen van onder meer Anathema, Anti-Depressive Delivery, Katatonia, Opeth en Riverside. Zoals altijd staat hij garant voor een fraaie hoes, waarin enige verwijzingen naar het verhaal verwerkt zijn. De disk zelf heeft het formaat van een oude cd-single (3″), die door een transparant gedeelte de afmetingen krijgt van een normale cd (5″). Erg bijzonder, deze verpakking.
Het is niet eenvoudig een eindoordeel uit te spreken na beluistering van slechts twee nummers van samen nog geen twintig minuten. Op basis van deze twee composities kan ik dan ook alleen zeggen dat het gebodene mij zeker naar meer doet verlangen. Liefhebbers van bovengenoemde bands raad ik derhalve aan dit spannende schijfje niet aan zich voorbij te laten gaan. Ik hoop wel dat, na deze kortstondige doch hoopvolle ouverture, deze trilogie niet zo lamlendig ten einde loopt zoals Peter Jackson’s ontgoochelende dwergensaga “The Lord Of The Rings”. Hup de studio in en kom hier met dat tweede deel!
Frans Schmidt