Sunrunner

Sacred Arts Of Navigation

Info
Uitgekomen in: 2022
Land van herkomst:  Verenigde Staten
Label: Fastball
Website: https://sunrunnermusic.com/
Tracklist
The Launch (1:04)
Promise Of Gold (5:40)
Faraway Worlds (5:27)
Invisible Demon Of Ideology (3:53)
Where Is My Home (5:28)
Acadia Morning Ride (3:58)
Obstacle Illusion (4:21)
Dragonship (5:31)
Last Night In Tulum (4:36)
No Mess, No Magic (4:15)
Navigating The Apocalypse (12:24)
David Joy: basgitaar, achtergrondzang
Ted MacInnes: drums, percussie, achtergrondzang
Joe Martignetti: elektrische en akoestische gitaren, bouzouki, achtergrondzang
Bruno Neves: zang

Met medewerking van:
Marcus Jidell: slide gitaarsolo op Dragonship, achtergrondzang op Where Is My Home
Frank Navarro: basgitaar op Promise Of Gold en delen van Navigating The Apocalypse
Sacred Arts Of Navigation (2022)
Forever Nights (2020)
Inner Vision EP (2019)
Ancient Arts Of Survival (2018)
Heliodromus (2015)
Race To Olympus EP (2014)
Time In Stone (2013)
Follow The Path EP (2013)
Eyes Of Master (2011)
Sunrunner EP (2011)

Het Amerikaanse Sunrunner is zo’n band waarvan ik wel eens had gehoord, mede door de fraaie albumhoezen die ik voorbij zag komen. Om de een of andere reden is het er nooit van gekomen om de muziek van de band ook daadwerkelijk eens te beluisteren. Nu heb ik daar dan de kans voor met het nieuwe album “Sacred Arts Of Navigation”.

De muziek van deze heren laat zich het best omschrijven als progressieve metal, waarbij het progressieve gedeelte slechts zijdelings aanwezig is. De nummers leunen sterk op de heerlijke gitaarriffs van Joe Martignetti. Het is overduidelijk dat hij veel naar bands als Iron Maiden, Angel Witch en Saxon heeft geluisterd. Na de intro gaat met Promise Of Gold direct het gas er flink op. Martignetti wordt hierbij geholpen door de snelle en uiterst strakke ritmesectie van de band. De muziek is flink stevig en schurkt af en toe zelfs tegen thrash metal aan. Dan is het wel lekker dat de hardrockbands uit de jaren zeventig ook eer worden aangedaan op deze plaat. Het zorgt er in elk geval voor dat er nog een klein beetje variatie aanwezig is.




Het album is live in de studio opgenomen en dat zorgt voor een dynamisch geluid. Het lekkere retro rockgeluid is bijzonder prettig. Daarom is het jammer dat de zang van Bruno Neves niet op alle fronten overtuigt. De man beschikt over een goed stemgeluid en laat dat ook vaak genoeg horen. Helaas heeft hij ook regelmatig de neiging om eens flink van leer te trekken en dan overschreeuwt hij zich toch wel een beetje. Het wordt nergens vals, maar echt prettig is het ook niet. Less is more in dit geval.

Het album sluit af met het ruim twaalf minuten durende Navigating The Apocalypse en hier komen de progressieve elementen dan eindelijk ten volle aan bod. Niet alleen vanwege de lengte, maar in dit nummer zit meer variatie dan in alle andere nummers samen. Veel tempowisselingen en breaks en dat zorgt ervoor dat ook de liefhebber van progmetal met een tevreden gevoel dit album kan beluisteren.

We kunnen “Sacred Arts Of Navigation” uiteindelijk dan toch wel onder progmetal scharen, maar de fan van metal in het algemeen zal hier ook zijn plezier wel uit halen. Ondanks de niet altijd even smetteloze zang is dit album zeer genietbaar. Het gebrek aan originaliteit zal er helaas voor zorgen dat het grote publiek niet bereikt gaat worden met deze plaat.

Send this to a friend