SupersisterConcert

Een nieuw album en een absoluut nog niet uitgebluste ambitie. Drie mannen op leeftijd spelen als in hun beste dagen. Dat is Supersister anno 2025. Robert-Jan Stips, Rinus Gerritsen en Leon Klaasse hebben er duidelijk zin in deze avond in Luxor Live in Arnhem. Anderhalf jaar hiervoor zag ik ze in dezelfde bezetting op hetzelfde podium. Maar deze keer klinken ze hechter, strakker en gedurfder. En waarom ook niet? Zoals Stips zegt, speelt deze bezetting al langer samen dan wat ooit de ‘oerversie’ van Supersister was (Stips, Marco Vrolijk, Sacha van Geest en Ron van Eck – 1968-1972). Deze versie van de band gaat alweer mee sinds 2019 (‘Supersister Projekt’ meegerekend).

Dat gezegd hebbende, was het concert wel wat aan de krappe kant. Misschien was het omdat de mannen nog helemaal terug naar Den Haag en Haarlem (Klaasse) moesten, dat ze het na een anderhalf uur voor gezien hielden, inclusief toegift. Maar in die tijd gaven ze alles, met passie, sterk spel en natuurlijk met de nodige humor. Stips blijft een meester in het vertellen van verhalen tussen de nummers door.

Veel aandacht voor het nieuwe album “Nancy Never Knew”. Never in a 100.000.000 Dreams, Out of the Darkness/Into the Moving Light en de 60s Medley, en het wordt daarna bij de merchandise-tafel gretig verkocht. Ook al omdat Klaasse en vooral Stips paraat staan voor een praatje en natuurlijk om de gekochte waar te signeren. Er zijn zelfs fans die van hun hele platenkast alles hebben meegebracht waar Robert Jan Stips ook maar iets mee te maken heeft gehad. De toetsenist zet zijn krabbel geduldig op elke plaat in de stapel, behalve Supersister ook Sweet d’Buster, The Nits en zelfs Gruppo Sportivo, waarvan hij de producer was.

De rest van de set biedt een prima dwarsdoorsnede van de essentiële albums van Supersister, de eerste drie natuurlijk, plus Retsis Repus uit 2019, waar het nieuwe album naadloos bij aansluit. Een fijne, intieme avond, en ik kijk uit naar een volgende keer.