SupersisterAlbum

Het jaar 2000 leverde tenminste twee memorabele reünies op in het Nederprog-kamp. Kayak en Supersister. Wist ik dat het bij de eerste wel ‘goed zat’, bij Supersister had ik toentertijd – hoe frappant!- zo mijn reserves. Toch bleek het optreden van de Haagse groep op die koude decemberavond in Paradiso een sensatie. Dat was Supersister op het podium, zonder twijfel. Overdonderend en niets van haar elan verloren. Helaas kwam aan die reünie een abrupt einde, toen fluitist Sasha van Geest de daaropvolgende zomer onverwacht overleed. De belangstelling voor de muziek van Supersister nam in de daaropvolgende jaren niet af: integendeel, de vraag naar ‘definitive editions’ van de originele albums (in plaats van die slordige 2-on-1 cd’s) steeg en uiteindelijk pakte het Esoteric-label van Mark Powell vorig jaar zijn kans en kwamen vier Supersister-platen in de eerste helft van 2008 opnieuw uit.

De eerste twee albums van de band staan bekend als de klassiekers, maar hebben zij de tand des tijds doorstaan? Bij het opzetten van “Present from Nancy” knalt en stuwt Supersister als vanouds. Wat wordt er toch ongelofelijk goed gemusiceerd. Een stevige ritmesectie, fluitspel van Van Geest waar collega Thijs van Leer in die jaren vast wel een beetje jaloers op moet zijn geweest en natuurlijk het vrolijke en geraffineerde toetsenspel van Stips. Underground? Het valt allemaal wel mee, zo terugluisterend in 2008. Groep 1850, dat is pas ondergronds! Ook de ietwat droge klank die producer en ‘vijfde bandlid’ (de inmiddels overleden) Hans van Oosterhout aan deze in vier avonden opgenomen plaat heeft meegegeven, staat nog steeds rechtovereind. Nummers – of zoals de band ze noemt, sets – als Metamorphosis zijn erg geschikt voor mensen die Soft Machine wel mooi vinden, maar te moeilijk. De reden: Supersister weet die jazzy, ietwat psychedelische klank toegankelijk te maken. Vol studentikoze humor (Mothers of Invention!) en afwisseling, want dat is deze plaat ten voeten uit. Heel af en toe rieken passages naar langdradigheid en oubolligheid, maar het is vooral Robert-Jan Stips die in zijn spel het juiste moment voor aangename wendingen weet uit te kiezen. Afsluiter Dona Nobis Pacem begint als een donker orgelstuk, klimt langzaam omhoog en houdt dat mysterieuze karakter, totdat…!

Als bonustracks zijn de singles She Was Naked en Fancy Nancy toegevoegd (inclusief de wat oninteressante b-kantjes). Logische keuzes en met name eerstgenoemde staat te boek als een Nederpopklassieker bij uitstek en een voorbeeld van hoe de ‘pop’ van Supersister in die jaren klonk.

De wijze waarop Esoteric “Present from Nancy” opnieuw heeft uitgebracht, verdient een tien met een griffel. Het oppoetsen van het geluid is meer dan uitstekend gebeurd en de originele binnenhoes van de plaat komt uitgebreid (en leesbaar!) terug in het boekje, samen met de interessante essay van Paul Lemmens. Dit is de heruitgave van een eigenzinnig debuut om te koesteren. En daarnaast is waardering in het buitenland voor Nederpop-platen als deze al helemaal iets om trots op te zijn. Supersister was samen met Focus en Solution in de jaren zeventig de meest eigenzinnige groep van vaderlandse bodem. Niet de meest tijdloze, maar wel eentje met de meeste gezichten.

Wouter Bessels