Swallow The Sun is een Finse ‘doom’ metal band die door gitarist Juha Raivio is opgericht in het millennium jaar 2000. Een jaar later is de zeskoppige band compleet, waarna in 2003 de eerste demo met de naam “Out Of This Gloomy Light” wordt uitgebracht. In dat zelfde jaar komt ook het officiële eerste album uit: “The Morning Never Come”. In beginsel is Swallow The Sun een doom/funeral metal band met qua zang alleen plek voor de grunts van zanger Mikko Kotamäki. Pas in een later stadium wordt er meer geëxperimenteerd met cleane vocals, wat zich definitief doorzet op de cd’s I & II van dit unieke drieluik. Deel III bestaat op vocaal gebied alleen uit grunts en zal gemakshalve ook bijna niet aan bod komen in deze recensie, aangezien het een zware ‘funeral doom’ plaat is. Zanger Kotamäki verwoord in een interview de gedachte, maar ook het muzikale idee achter deze unieke collectie: “deze boxset vertegenwoordigt eerst het sombere, dan de schoonheid en tot slot de wanhoop in het leven, zowel in teksten als in muzikale presentatie”. Deze boxset zag zijn release in het najaar van 2015 en komt uit op het Century Media Label.
Een ambitieus werk mag je dit noemen. Het is nog niet veel gebeurd dat een band drie gloednieuwe cd’s in één pakket uitbracht. Commercieel gezien kan je jezelf afvragen of het een verstandige manoeuvre is. Drie cd’s met een eigen karakter en eerlijkheidshalve hoort deel III zoals gezegd in de eerste alinea niet op deze progrock website thuis. Dat geldt wel voor de eerste twee cd’s, waar op deel I ook genoeg ruimte is voor grunts, maar ook voor cleane vocals. De verhouding daarin is ongeveer 50/50.
Kenners van de band zullen beamen dat vooral deel I het kenmerkende geluid van de bands historie bevestigd. De fans van Opeth, Amorphis, Katatonia en het vroege Anathema zullen hier namelijk geen enkele moeite mee hebben. Vooral de toetsen zijn bijzonder aantrekkelijk en die zorgen voor een vriendelijk gezicht in de muziek, ook al zullen de grommen en screams je soms op het verkeerde been zetten in de eerste luistersessie.
Cd II is melodieuzer, maar van een andere orde. Dat bewijst eigenlijk de eerste track van de schijf: The Womb of Winter. De song heeft een klassiek karakter met alleen een dreigende piano, die geleidelijk verandert van laag gespeelde noten tot een meer optimistische melodie. Met wat huilende wolven op de achtergrond zit de stemming er gelijk goed in. Het is duidelijk, de songs zijn geschreven op de seizoenen van het jaar. Wat hoopvoller en frisser klinkt The Heart Of A Cold White Land, waar de cleane zang van Mikko Kotamäki prachtig tot uiting komt. En mensen die denken dat de band meer metal dan prog is, moeten Before The Summer Dies beluisteren, zeker weten dat de proggers onder ons dit goed vinden! De tracks op deze schijf zijn rustiger, atmosferischer en bieden een mooi platform om oneindig weg te dromen over Scandinavische vlakten en bossen. Wat opvalt is dat deze cd met elke draaibeurt mooier wordt en elke keer vind je nieuwe details. Deel II is vooral ook voor de liefhebbers van Alcest een mooi alternatief, hoewel minder gelaagd dan wat we van de Franse band gewend zijn.
Speciale aandacht wil ik schenken aan zanger Mikko Kotamäki. Wat zet hij een ongelooflijk knappe prestatie neer! En zeker wanneer hij live hetzelfde resultaat kan neerzetten, verdient dat een diepe buiging. Het is haast niet te bevatten dat een zanger zo’n divers repertoire kan neerzetten, waarbij de hemelse cleane vocals worden afgewisseld met zware, diepe grunts. Hij weet de teksten een emotionele lading mee te geven, vooral te voelen binnen de cleane vocals, wat voor hem nieuw terrein is. Ik ben zwaar onder de indruk. Als laatste wil ik nog even meegegeven dat waarschijnlijk ook de fans van The Chant hier mee uit de voeten kunnen, de cleane stem van Mikko Kotamäki heeft de nodige gelijkenis met de zanger van The Chant en ook muzikaal koersen deze bands in elkaars vaarwater.
Muzikaal is deze collectie van drie cd’s een juweeltje, zeker voor de liefhebbers van de genoemde bands – met terugwerkende kracht top drie materiaal voor 2015.