Terminal

Tree Of Lie

Info
Uitgekomen in: 2010
Land van herkomst: Polen
Label: Revolution Records
Website: www.terminal.fm
MySpace: www.myspace.com/terminalfm
Tracklist
The Beginning (1:49)
Afterlife (4:35)
Mind Destruction (4:31)
Together Apart (3:58)
Behind The Mask (4:34)
Brand New Sin (5:23)
Deep Inside (6:16)
The Maze (4:29)
Evil Machine (4:42)
Tree Of Lie (3:34)
Game Of War (4:26)
The End (1:39)
Grzegorz Dziamka: drums
Daniel Grupa: toetsen
Daniel Moszczynski: zang
Bartek Pietsch: basgitaar
Jacek Rychly: gitaar
Patryk Zukowski: gitaar

Met medewerking van:
Virgil Donati: drums
Tree Of Lie (2010)

Doorgaans is de soep bij het opdienen wat heter en bij het daadwerkelijk nuttigen wat lauwer. Een spreekwoord dat vaak opgeld doet bij de introductie van nieuwe bands. Zeker als men spreekt van een heel scala aan invloeden en achtergronden in de metal, R&B, jazz en fusion. Als ook het artwork tegen dat van legio voorgangers aankruipt, gaan alle alarmbellen wel zo’n beetje af.

Mijn initiële wantrouwen wordt eigenlijk al snel bevestigd. Een bonte verzameling invloeden maakt immers nog geen nieuw geluid, integendeel. En een bonte verzameling is het; van Metallica naar Seal, van Linkin Park naar Dream Theater en weer terug. En een beetje ‘Pools’ klinkt het ook wel trouwens. Om het verhaal compleet te maken lijkt zanger Daniel Moszczynski als twee druppels water op Nickelback’s Chad Kroeger. Trots meldt men dat zelfs gebruik wordt gemaakt van een saxofoon; nu jij weer!

Zo zeurderig als deze recensie opent wordt het op de cd eerlijk gezegd helemaal niet. Sterker, “Tree Of Lie” klinkt zeker voor een debuutalbum heel behoorlijk. De composities zijn met zorg uitgewerkt, de cross-over belofte wordt ruim waargemaakt en de productie is van grote klasse. Het geluid is gemiddeld genomen vrij stevig, de gitaarpartijen bevallen uitstekend en bassist Bartek Pietsch laat zijn jazzachtergrond vaak en duidelijk horen. Zo ben je dus voor je er erg in hebt een flink eind gevorderd en dat is waarschijnlijk de grootste makke van deze plaat. Het vermeende eigen geluid heeft Terminal namelijk niet. En daardoor blijft het maar mondjesmaat hangen allemaal. Hier en daar pakt de combinatie van metal met dance lekker uit, zoals op Mind Destruction, maar even zo vaak doet het helemaal niets en klinkt het ietwat geforceerd.

Door mijn persoonlijke aversie tegen alles wat op polderen en compromissen lijkt, heb ik altijd wat moeite met bands die niet willen kiezen welke kant ze op willen en dus van alles wat doen. Daar lijdt dit Terminal ook aan en onder. En dat terwijl men wel degelijk potentie heeft, een goed gevoel voor songwriting toont en een bovengemiddelde instrumentbeheersing aan de dag legt. Het beste advies wat ik deze band dan ook kan geven is wat duidelijke keuzes maken en voor het volgende album een strenge producer in de arm nemen die het geheel wat strakker aan banden legt. Dan komt het met Terminal waarschijnlijk best goed.

Govert Krul

Send this to a friend