Het uit Katwijk afkomstige The Aurora Project (TAP) timmert bij elkaar al weer dik elf jaar aan de progweg. Deze avond werd het vierde studioalbum, “World Of Grey”, gepresenteerd aan het publiek. Persoonlijk vind ik het hun beste album tot nu toe, dus ik was erg benieuwd naar hoe het nieuwe materiaal live uit de verf zou komen.
De Boerderij was best goed gevuld en de sfeer was goed. Iets over 22:00 uur betrad het vijftal het podium en werd er ingezet met het bombastische The Oil Supremacy van het voorlaatste album “Selling The Agression”. Ik had de band in 2010 voor het laatst live aan het werk gezien en dan zie je pas goed hoe ze zijn gegroeid. Met bassist Rob Krijgsman en drummer Joris Bol hebben ze een ijzersterke ritmesectie. Met name Joris Bol is een sensatie om aan het werk te zien. Hij speelt zo strak als een machine, maar ook erg gevarieerd. Zijn stijl deed me wat aan die van Pieter van Hoorn (Knight Area) denken. De band had in het verleden twee gitaristen in de gelederen, maar na het overlijden van Marc Vooijs in 2014 is de band verder gegaan met alleen Remco van den Berg. Wat dat betreft lag er best veel op zijn schouders, want de gitaar speelt een grote rol in de muziek van TAP, maar – het moet gezegd – hij deed het uitstekend.
De rol van toetsenist Marcel Guyt is vooral op het nieuwe album groter geworden en dat is een van de sterke troeven van het nieuwe zilverwerkje. Deze avond trakteerde hij het publiek op veel moois, zoals van die vette Mellotron koren en ondersteunende grootse toetsenmuren. En dan is er nog zanger Dennis Binnekade. Zijn rol binnen TAP is altijd groot geweest en op het nieuwe album is dat zeker niet minder. Live is zijn performance uitstekend. Ik was benieuwd hoe een nummer als Stone Eagle live uit de verf zou komen, aangezien hij daar een aantal keren flink in moet aanzetten, maar ook live slaagde hij daar bijzonder goed in. Ook de andere nieuwe tracks klonken live geweldig goed.
TAP maakt niet alleen maar muziek, deze jongens hebben ook een boodschap te verkondigen. Het nieuwe album gaat volgens eigen zeggen onder andere over ‘hoe middels toenemende afluisterpraktijken en restricties op gebied van media en internet, het volk op slinkse wijze de mond wordt gesnoerd en vrijheid aan banden wordt gelegd.’ Dit werd deze avond ondersteunt met projecties rondom dit thema. Niet alleen beelden, maar ook veel tekstuele informatie verscheen op het scherm. Ik vond zelf dat het soms te veel afleidde. Je wil aan de ene kant lezen wat er staat en aan de andere kant wil je zien en horen wat de band doet, het maakte het geheel wat te druk. In andere nummers werden beelden uit films gebruikt, en die maakten het geheel dan weer wel sterker.
Verrassend was de aankondiging van het nummer Alles Is Een dat de band opnam voor ons Nederlandstalige verzamelalbum “ProgNL” dat we in 2011 uitbrachten in verband met het tienjarig bestaan van Progwereld. De uitvoering was prachtig en was één van de hoogtepunten van de avond.
Na een kleine negentig minuten kwam er een einde aan een sterk optreden. The Aurora Project is helemaal terug!
Verslag: Maarten Goossensen
Foto’s: Ron Kraaijkamp
Datum: 10 december 2016