The Aurora Project

EVOS12

Info
Uitgekomen in: 2025
Land van herkomst: Nederland
Label: Freia Music
Website: https://theauroraprojectnl.bandcamp.com/l
Genre: progressieve rock
Tracklist
Slave City (6:26)
The Movement (5:41)
Have Some Tea (11:35)
The Traveler (5:45)
Freedom of Thought (9:08)
Remco van den Berg: gitaar, zang
Dennis Binnekade: zang
Joris Bol: drums
Marcel Guyt: toetsen
Rob Krijgsman: basgitaar
Alex Ouwehand: gitaar
EVOS12 (2025)
World Of Grey (2016)
Selling It Live dvd (2013)
Selling The Aggression (2013)
Shadow Border (2009)
Unspoken Words (2005)

Herkenbare muzikale klasse…

The Aurora Project bestaat een kwart eeuw en is zo succesvol dat andere progbands de naam klakkeloos kopiëren. Zo bestond er al een band met de naam Aurora Project (zonder “The”), maar sinds kort is er nu ook een coverband met exact dezelfde naam. Die band produceert voornamelijk covers van John Wettons muziek. Ongetwijfeld kent de gemiddelde Progwereldlezer die muzikale held uit het Verenigd Koninkrijk, ook al is hij inmiddels alweer acht jaar geleden overleden.

Afijn, info die niet van belang is betreffende deze Katwijkse band, en er is vooralsnog maar één band met die naam die wij als site al jaren omarmen. De koestering voor deze band begon al vroeg in hun loopbaan en dat is eigenlijk logisch, want de band maakt al meer dan 26 jaar fantastische muziek. Sterker, de mannen figureerden zelfs op onze eigen ProgNL-cd, een collectors item waar Nederlandse progbands tracks in eigen taal voor aanleverden. Opmerkelijk en mooi is dat de band in die hele periode bij elkaar is gebleven, hoewel tweede gitarist en tekstschrijver Marc Vooijs in 2014 overleed. Alex Ouwehand heeft de taak van tweede gitarist opgepakt, hij is sinds de coronaperiode officieel lid van de band.

Het laatste wapenfeit van de Katwijkers dateert alweer van acht jaar geleden en “A World Of Grey” is in mijn optiek nog steeds een van de beste Nederlandse progproducties van deze eeuw. Zo’n beetje alles aan die plaat is perfect. De muziek, composities, solo’s,  productie en samenhang. Persoonlijk ervaar ik die cd een beetje als een live-ervaring. Binnen dat album varieert de band er ook lustig op los op het gebied van tempo en ritme en werkt de muziek regelmatig naar epische hoogtepunten. En dan hebben we het nog niet eens over de voortreffelijke gitaarthema’s die regelmatig Floydiaans aandoen.

Op dit album is dat niet anders. De band maakt op “EVOS12” gebruik van een innovatieve stijl en songstructuren die de stempel progressief verdienen, inclusief een herkenbare bandsignatuur. De gitaren van Remco van den Berg en Alex Ouwehand maken regelmatig geniale gitaarsolo’s, riffs en bruggetjes en het duo maakt daarnaast veelvuldig gebruik van verschillende pedaaltechnieken. Ten opzichte van “A World Of Grey” is het wel moeilijker verband te vinden in de composities, de muzikale thema’s op het voorgaande album zijn sneller herkenbaar dan op “ EVOS12”. Zoals gezegd kennen de songs een progressieve aanpak, maar er is genoeg ruimte voor heerlijk wegdromen en genieten. Daarnaast zijn er ook elementen te horen die referenties met andere bands rechtvaardigen en die we nog niet eerder hebben gehoord van de band. Dan hebben we het bijvoorbeeld over The Movement, waar de connectie met Pearl Jam niet ver te zoeken is, deels door de vocalen. Hier horen we de combinatie tussen Remco van den Berg en Dennis Binnekade, zo rond de twee minuten zal je ongetwijfeld iets van Pearl Jam terugvinden.




Het conceptuele verhaal vloeit voort uit het concept van het vorige album, waarin een dystopische toekomst wordt geschetst. Hoe zou zo’n dystopische wereld eruitzien en hoe zou het leven van een individu zich afspelen in zo’n situatie? Wat zou er nodig zijn om de mensheid daar weer uit te trekken? De hoofdpersoon in kwestie is Nigel Light, die probeert te overleven in een verwoeste wereld. Naast de muziek produceerde de band ook een uitgebreide podcastserie over het onderwerp, te vinden op hun website en Spotify. Deze cd is dan ook de eerste cd in een reeks van twee, in deel twee wordt het concept verder uitgewerkt.

Zoals al genoemd, het mooie aan de producties van The Aurora Project is dat je bij hun platen het gevoel krijgt dat je naar een liveoptreden luistert. Dat had de band ook bij het vorige album, maar ook op dit album komt dat weer naar boven drijven. Dat hoor je misschien wel het beste in het door Pink Floyd geïnspireerde Have Some Tea. Laat je gedachten gaan en zie de mannen voor je op een podium. Alsof je op je dorps- of stadsplein staat te luisteren en heerlijk aan het genieten bent van de fantastische gitaarsolo van Remco van den Berg, maar ook de intense drums van Joris Bol.

Zanger Dennis Binnekade mag ook niet onbenoemd blijven, hij zet een superprestatie neer op dit album. Binnekade beschikt over een herkenbare sound, hoewel hij op het album ongetwijfeld flink aan het werk moet om de technieken perfect over te brengen. Daarnaast is er op dit album meer ruimte voor meerstemmigheid. Maar ook de subtiele basberoeringen van Rob Krijgsman zorgen voor verdieping in de muziek. Vertrouwd goed dus wederom.

“EVOS12” is een uitstekend nieuw hoofdstuk geworden in de geschiedenis van de band. Het eerste deel van de twee cd’s nodigt absoluut uit het tweede deel te luisteren, mede omdat een muzikaal verband na een paar luisterbeurten nog wat ingewikkeld is te omarmen. Het neemt niet weg dat het vervolg ongetwijfeld spectaculair en vol muzikale klasse zal zijn. En misschien komt het omdat we te maken hebben met een tweedelig conceptalbum, deze schijf is relatief kort te noemen met een speelduur van nog geen achtendertig minuten. Wie echter ongeduldig is, kan de podcast op Spotify beluisteren. Al is het alleen al om de beleving compleet te maken.

Send this to a friend