Barstool Philosophers, The

Crossing Over

Info
Uitgekomen in: 2015
Land van herkomst: Nederland
Label: Eigen beheer
Website: www.thebarstoolphilosophers.com
Tracklist
Freeway (5:22)
Fine Lines / My End Of The Island (10:05)
Tedious (4:56)
The Space In Between (9:40)
Beyond The Stars (3:33)
On My Way To You (4:46)
The Scent (8:45)
Crossing Over (7:59)
'Till We Meet Again (7:17)
Peter van Asselt: zang
Bas Hoebink: bas
René Kroon: toetsen
Jan Martin Kuipers: drums
Ivo Poelman: gitaar

Met medewerking van:
Maikel Hergers: zang
Marleen ten Hove: zang
Michel 'LeGrand' de Groot: zang
Erik Masselink: zang
Paul Adrian Villarreal: zang
Crossing Over (2015)
Sparrows (2009)

Het zal je maar gebeuren: is je plaat eindelijk bijna klaar, loopt je zanger weg! Het overkwam de van oorsprong Almelose band The Barstool Philosophers, toen zanger Leon Brouwer in 2011 de ‘pleiterik’ maakte. Mooie boel! Gelukkig wisten de Krukken van de nood een deugd te maken: ze nodigden zes gerenommeerde zangers en zangeressen uit om de teksten bij de composities te schrijven en die vervolgens in te zingen. Het leverde een opvallend album op én een nieuwe zanger: van alle gastvocalisten bleef Peter van Asselt het beste plakken!

Zes verschillende zangstemmen doen natuurlijk wel iets met je geluid. Je wint aan diversiteit, maar je verliest je eenheid, als je niet oppast. Bovendien ga je als luisteraar vergelijken en dan komt niet iedere zanger er even goed vanaf. En dat terwijl collega Hans Ravensbergen bij zijn bespreking van het vorige album juist zo gecharmeerd was van de Barstools omdat ze met Brouwer zo aan Queensryche deden denken. Die vergelijking gaat hier en daar nog steeds op, vooral in de stukken met de nieuweling Van Asselt, die dezelfde bronst laat horen. Tegelijk zijn dat de minst progressieve, meest ‘gewone’ composities.

Dan is bijvoorbeeld Fine Lines, waar Sun Caged zanger Villarreal weer eens laat horen wat een geweldige stem hij heeft, een veel interessanter stuk. The Barstool Philosophers maken nog steeds een aanstekelijk soort laagdrempelige progressieve rock, met een hoofdrol voor toetsenman en producer Kroon. Hij weet de muziek met zijn geluidkeuze naar een hoger plan te tillen en dat werkt het beste in de stukken waar de toetsen en niet de gitaar de boventoon voeren.

Het is een lastige plaat om te beoordelen, met al die verschillende stemmen. Het lijkt wel alsof je met gillende keukenmeid De Groot een heel andere band hoort dan met nachtegaaltje Villareal. Je kunt echter ook besluiten dat de band ontzettend goed geslaagd is in het vinden van de juiste stem bij de juiste compositie. Wat dat betreft is de bijdrage van Marleen ten Hove misschien nog wel het meest bijzonder. Niets ten nadele van Van Asselt, maar ik denk dat The Barstool Philosophers ook met haar als vaste nieuwe zangeres een goede keuze hadden gemaakt. Wat een mooie stem, wat een sterke tekst!

Vanzelfsprekend krijgt Van Asselt als nieuwste bandlid de meeste stukken tot zijn beschikking. Hij heeft een bijzondere stem, gruizig maar ook vol soul. Ik vind hem beter tot zijn recht komen in een rustig stuk als On My Way To You dan in de heavy metal van opener Freeway.

Niet alle nummers vind ik even sterk en ik weet niet of dat aan de interpretatie van de desbetreffende zanger ligt of gewoon aan het stuk op zich. Je neemt als band een enorm risico: een zanger kan, zeker als hij ook de tekst aanlevert, een nummer helemaal naar zijn hand zetten en dat kan ook verkeerd uitpakken. De algehele indruk is echter bijzonder positief. The Barstool Philosophers is namelijk ook gewoon een erg goed bandje met geweldige muzikanten, en de plaat klinkt buitengewoon volwassen.

“Crossing Over” had een ravage kunnen worden, maar het experiment pakt erg goed uit. Misschien verliest de band een beetje van zijn identiteit met al die verschillende stemmen, maar dat houdt de muziek ook wel spannend en avontuurlijk. En misschien is Fine Lines/My End Of The Island juist wel zo mooi omdat het zo anders klinkt dan bijvoorbeeld Tedious. Al met al maakt het album wel erg benieuwd naar de volgende plaat, als de band weer als één man klinkt.

Erik Groeneweg
Koop bij bol.com

Send this to a friend