The Claudia Quintet, een even opmerkelijk als merkwaardig muzikaal gezelschap uit New York City, is feitelijk het geesteskind van componist John Hollenbeck. Naast de drummer/percussionist bestaat het kwintet verder uit bassist Drew Gress, vibrafonist Matt Moran, accordeonist Ted Reichman en klarinettist/saxofonist Chris Speed. Het vreemde ensemble wordt in 1997 door Hollenbeck opgericht en heeft intussen al vier albums op zijn naam staan, waarvan alleen het titelloze debuut niet op het roemruchte Cuneiform is verschenen.
Het welhaast toepasselijk getitelde vierde album, “For”, bevat acht nummers die stuk voor stuk aan één of meerdere personen zijn opgedragen. Omdat de meerderheid van deze mensen mij weinig tot niets zegt, brengt de promosheet gelukkig enige redding. Na deze gelezen te hebben, blijkt immers dat Hollenbeck een hommage brengt aan diegenen waarmee hij in zijn leven (direct of indirect) in aanraking is gekomen. Naast enkele beroemdheden zijn dat vooral muziekleraren, muzikanten, vrienden en familie, maar het kwintet brengt echter ook een muzikale ode aan zijn luisteraars.
Op “For” laat The Claudia Quintet zich als vanouds bijzonder lastig in één hokje plaatsen. Met een beetje goede wil kan ik echter het breed uitwaaierend muzikaal pallet van deze acht composities ergens tussen jazz, kamermuziek, progressieve rock en wereldmuziek in plaatsen. Het knappe van Hollenbecks componeerkunst is dat de muziek ondanks talloze complexe melodielijnen, aparte arrangementen en vreemde wendingen met een zekere lichtvoetigheid en speelsheid aan de man kan worden gebracht. Hierdoor blijven de strak doordachte stukken zonder meer laagdrempelig en bijgevolg toegankelijk en dat komt, gezien de albumtitel, natuurlijk zeer gelegen.
Ofschoon John Hollenbeck het ensemble heeft samengebracht en alle muziek heeft gecomponeerd, spelen de overige vier heren alleszins een zeer bepalende rol binnen The Claudia Quintet. Hoewel de drummer samen met Drew Gress de muziekstukken voorziet van de noodzakelijke wendingen en tempowisselingen, leveren Matt Moran, Ted Reichman en Chris Speed de fijngevoelige en ongekende nuances. Omdat de ritmesectie lichtvoetige veelzijdigheid aan een zekere ingetogen soberheid weet te koppelen, is het drietal dientengevolge grotendeels verantwoordelijk voor de klankkleur van het kwintet. Op deze manier laat Hollenbeck, in tegenstelling tot enkele van zijn meer beroemde collega-drummers, meer dan voldoende ruimte aan zijn medebandleden en dat komt de muziek alleen maar ten goede.
Deels omdat het vijftal fijnzinnigheid en gevoel boven technisch geneuzel prefereert, is The Claudia Quintet op “For” andermaal erin geslaagd zijn ingewikkelde, nauwelijks te duiden, mengelmoes van muziekgenres een warm en menselijk aanblik te geven. Met een frisheid van een stel jonge honden weet het kwintet zijn buitengewone diversiteit om te zetten in een adembenemend en sprankelend album, dat zowel grensverleggend als toegankelijk klinkt.
Frans Schmidt