Gathering, The
Beautiful Distortion
When We Fall (5:24)
Grounded (6:53)
We Rise (6:48)
Black Is Magnified (6:19)
Weightless (5:51)
Pulse of Life (6:44)
On Delay (4:30)
Hugo Prinsen Geerligs: basgitaar
Hans Rutten: drums en percussie
René Rutten: gitaar
Silje Wergeland: zang
Disclosure (2012)
The West Pole (2009)
Home (2006)
Souvenirs (2003)
Black Light District EP (2002)
if_then_else (2000)
How To Measure A Planet? (1998)
Kevin's Telescope EP (1997)
Nighttime Birds (1997)
Mandylion (1995)
Almost A Dance (1993)
Always (1992)
Het voelt minder lang. Toch is het al negen jaar geleden dat neerlands trots The Gathering hun laatste studio album afleverde. Met “Beautiful Distortion” keert het vijftal terug naar de rockscene en laat direct horen dat ze nog altijd bovenaan de rots horen.
Fans van het eerste uur, die afhaakte omdat ze een band zonder Anneke van Giersbergen niet konden voorstellen, doen er goed aan hier nu eindelijk overeen te stappen en de band opnieuw te omarmen. Dit album behoort namelijk zonder twijfel tot hun beste. De muziek kruipt subtiel onder je huid en houd je 48 minuten aan je koptelefoon geluisterd.
The Gathering heeft zich nooit in een hokje laten stoppen en maakte ook nooit twee keer eenzelfde soort album. Ze blijven zich ontwikkelen en varen hierin lekker eigenwijs hun eigen koers. Dit album mag je gerust bestempelen als hun meest melodieuze tot nu toe. Het is bijzonder knap hoe rijk gelaagd de muziek is zonder aan toegankelijkheid in te boeten. Het is of je in het karretje van een attractie gedropt wordt, zonder te weten wat er op je af gaat komen. Je scheert langs liefelijke taferelen, maar op andere momenten gaat de beuk erin en giert de adrenaline door je lijf.
Het gitaarspel van René Rutten is vaak herkenbaar heavy, maar vliegt nergens uit de bocht. Zijn riffs zijn smaakvol en intens. Bassist van het eerste uur Hugo Prinsen Geerligs keerde terug naar het oude nest en doet zijn werk met verve. De toetsen van Frank Boeijen zijn subtiel, maar kleuren het geheel prachtig in. Soms pakt hij de voorgrond zoals op We Rise. Dat pakt subliem uit. Het behoort tot mijn persoonlijke favoriet van het album. En dat is er nog Silje Wergeland. Wat een zangeres! Ze weet me volledig in te pakken met haar kraakheldere stem. Ze klinkt lief, mysterieus, spannend, dichtbij en toch ongrijpbaar. Ze drukt heel subtiel haar stempel op de muziek en wind je als luisteraar moeiteloos om haar vinger. “Beautiful Distortion” is ronduit verslavend en weet je te betoveren. Na beluistering kun je niet anders dan nog een keer op ‘play’ te drukken.