The Gathering is een formatie die altijd enorm haar grenzen verkent. Nederland was te klein, dus moest met “Mandylion” een geheel eigen stijl in ontwikkeling worden gezet (waar groepen als Within Temptation nog steeds de vruchten van plukken) met als gevolg dat heel Europa in beeld kwam. Maar de experimenteerdrift ging verder met hun meesterwerk “How To Measure A Planet?”, waarin de hele planeet in kaart werd gebracht middels hun stemmigste werk. Met de voorgaande studioplaat “If Then Else” ging men weer even terug naar de woonplaats Oss. Blijkbaar beviel deze richting minder. De mini-cd “Black Light District”, een donker werkje, leek opgenomen op de maan. Deze nieuwe cd, “Souvenirs” neemt muzikaal de schaal aan van niets minder dan het hele universum.
“Souvenirs” is een prachtige plaat, die de lijn dus weer oppakt van “How To Measure A Planet?”, maar van enige gotiekinvloeden is nu niets meer te merken. Wat we krijgen zijn tien prachtige liedjes, zeer emotioneel gezongen door Anneke van Giersbergen en -zoals normaal bij The Gathering- voorzien van een smetteloze productie. Een nummer als You Learn About It bijvoorbeeld is een enorm gevoelig nummer met een prachtig refrein en schitterend gezongen door Van Giersbergen. Het is één van de makkelijkst te verteren nummers, de andere liedjes hebben meerdere draaibeurten nodig voordat hun geheimen worden prijsgegeven.
Zo lijkt We Just Stop Breathing, met de tekst geschreven door producer Zlaya Hadzich, rechtstreeks afkomstig van “100th Window” album van Massive Attack en zijn ook de invloeden van Radiohead nooit ver weg. De enigszins ‘verstopte’ trompet van gastmuzikant Matthias Eick draagt bij aan een desolate sfeer, waarin toch sprankjes hoop duidelijk aan de oppervlakte komen drijven. Het is zoals Anneke van Giersbergen zingt in Souvenirs: “Breathing is bridging the gap between black and light”.
Prachtig is ook Jelena, dat op een traag ritme de ronkende bas kent van Hugo Prinsen Geerligs, de spaarzame toetsen van Frank Boeijen en de productiedetails van Hadzich, die een groot stempel op de plaat drukt. Het is opnieuw geen gemakkelijk nummer, maar wel één met een onuitwisbare indruk. Het zijn het soort nummers dat ook liefhebbers van Peter Gabriel‘s “Up” (2002) zeer zal aanspreken.
In het openingsnummer These Good People geeft The Gathering ook nog eens les in arrangeren. Heel mooi hoe het nummer zich opent en de spanning door Boeijen met één pianoakkoord wordt opgelost. Als het ritme iets verandert in het tweede gedeelte van het eerste couplet dan hebben we een schitterend nummer nog voordat het prachtige refrein begint. Broken Glass kenden we al in een piano-uitvoering van “Black Light District”, maar is onherkenbaar veranderd. In dit nummer eist gitarist René Rutten een hoofdrol op middels een prachtige solo aan het einde, één van de weinige op het album, waarover Van Giersbergen gedeeltelijk heen zingt. Het nummer sluit naadloos aan bij het reeds genoemde You Learn About It, daarmee de voortreffelijke consistentie van “Souvenirs” als geheel bewijzende.
Het is me niet bekend waar de drie minuten stilte voor dienen voordat het laatste nummer A Life All Mine zich aankondigt. Wellicht is het omdat de stijl van dit nummer wat afwijkt van de rest van de plaat vanwege de vocale inbrengingen van Trickster G. Dat had niet nodig geweest want het is een sterk duet en vormt daarmee een perfecte afsluiter van een uitstekende plaat. “Souvenirs” is als een heelal op zich, waar zich telkens wat nieuws voordoet. Met deze stijl kan The Gathering nog jaren vooruit. Maar, de groep kennende, zullen ze ons de volgende keer wel weer met wat anders verrassen.
Markwin Meeuws