Keith Emerson Trio, The

The Keith Emerson Trio

Info
Uitgekomen in: 2015
Land van herkomst: Verenigd Koninkrijk
Label: Record Collector Magazine
Website: http://www.keithemerson.com/
Tracklist
You Say You Care (4:51)
There Will Never Be Another You (3:51)
Teenies Blues (3:21)
Winckle Picker Stamp (2:31)
56 Blues (3:06)
You Came A Long Way From Saint-Louis (2:06)
Soul Station (4:54)
Keith Emerson - piano
Godfrey Sheppard - contrabas
David Keene - drums
The Keith Emerson Trio - The Keith Emerson Trio (2015)

Keith Emerson (1944) is medeoprichter van de legendarische progrock bands The Nice en Emerson, Lake & Palmer (ELP) uit de jaren ’70. Het album dat we hier bespreken bevat een collectie van zeven songs met de vroegst bekende opnames van The Keith Emerson Trio afkomstig van één van de slechts vier acetaten ooit geproduceerd. De opnames zijn nooit eerder te koop geweest op cd en zijn liefdevol gerestaureerd. De versie die nu wordt uitgebracht heeft de volledige instemming van Keith Emerson en is in nauw overleg met hem tot stand gekomen. Naast de cd worden er ook in een beperkte oplage 10 inch elpees vervaardigd, strikt beperkt tot 750 exemplaren om de zeldzaamheid-status te behouden en voorzien van compleet met genummerd certificaat van echtheid.

Uitgever Record Collector is terecht uitermate trots dat zij erin geslaagd is om de allereerste opnames van de legendarische toetsentovenaar Keith Emerson terug te vinden en uit te brengen. In december 1963, in de voorkamer van zijn ouders’ gemeentelijke huurhuis in Woking, legde de indertijd 19-jarige Emerson een aantal jazz-songs met zijn trio vast op een ouderwetse (Philips) bandrecorder. Hij kon zich destijds slechts veroorloven om vier zogenaamde ‘acetaten’ te laten snijden. Voor niet-ingewijden: acetaat is een zachter soort vinyl, vaak gebruikt voor proefpersingen van elpees (voor niet-ingewijden: een elpee…). Ieder lid van de band kreeg er één en er was een reserve-exemplaar wat gebruikt werd om te proberen om optredens te verkrijgen. Dit reserve-exemplaar dook vorig jaar op bij een boot sale, letterlijk vertaald ‘kofferbakverkoop’, omdat verkoop vaak plaats vond vanuit de open bagageruimte van een auto. De plaat werd gekocht door een lezer van het Britse blad Record Collector die contact opnam met Ian Shirley, verantwoordelijk voor zeldzame vinyl series binnen het blad. Door een reeks van toevallige gebeurtenissen zat Ian Shirley al een paar weken later aan tafel met Keith Emerson om over het uitbrengen van deze historische opnames te praten. De mannen waren het snel met elkaar eens. Gereproduceerd op precies dezelfde specificaties als de originele 10″ acetaat is het nu mogelijk om een geweldige blik te werpen op het ontstaan ”‹”‹van een van ‘s-werelds grootste toetsenisten terwijl hij zich een weg baant door een aantal grote jazz standards van onder anderen Hank Mobley en Oliver Nelson. En wat te denken van 57 Blues gecomponeerd door Emerson zelf en vernoemd naar het huisnummer waar de opnamen werden gemaakt. Voor sommigen is dit de vinyl hemel, Britse jazz, een legendarische prog-rocker, het is van een zeldzaamheid die ongehoord is.

Dit is een geweldig en zeer tot de verbeelding sprekend verhaal, natuurlijk. Hebben we niet ooit allemaal gezocht naar die ene speciale uitgifte, eerste persing, op picture disk of gekleurd vinyl of met die afwijkende hoes of verkeerd gedrukt label -ik in elk geval wel, lang geleden uiteraard, dat wel. En je vraagt je meteen af of al dat zeldzame en unieke ook een vervolg krijgt als je de muziek die zo lang verborgen gebleven is ook daadwerkelijk aan de oppervlakte komt. Dat valt soms tegen maar niet altijd. Een nadere beschouwing.

Het eerste nummer You Say You Care komt van een album van John Coltrane, “Soultrane” uit 1958. Bassist Godfrey Sheppard was idolaat van Coltrane’s bassist en deed zijn best om zijn held te imiteren. Emerson volgt zo goed en kwaad als hij kan;  nice ’n jazzy up-tempo song, pulserende contrabas inclusief solo zelfs met strijkhout Je hoort al het onmiskenbare talent van een van de initiators van het prog genre. Geweldige pianoimprovisaties van de teenager. There Will Never Be Another You is een nummer van Harry Warren en Mack Gordon wat door Emerson is aangepast. De toetsenist onthult dat hij dit nummer vooral speelde om zich te onderscheiden van tijdgenoten die van de populaire The Dave Clark Five hielden. Het nummer start als slow tempo blues met een delicate intro van de meester daarna overgaand in mid-tempo shuffle stijl met wederom een bassolo halverwege. Teenies Blues is geschreven door Oliver Nelson en dateert uit 1961. Vooral het feit dat alle geldende regels werden overtreden trok Emerson in het bijzonder aan in dit nummer. De titel zegt het al: een slow blues met slechts hi-hat en duidelijk hoorbare ‘yeahs’ van Emerson. Winckle Picker Stamp is door Emerson zelf geschreven en losjes gebaseerd op de b-kant van een nummer van Earl Guest uit 1962. Het bekende honky tonk geluid wat later op bijvoorbeeld “Works” zo heerlijk afwisselend was tussen het orkestrale werk van ELP.

56 Blues is eveneens door Emerson zelf gepend en geeft hopelijk een idee over de vroege invloeden van de latere toptoetsenist: snelle blues met bekende accenten en tempowisselingen, zo kenmerkend voor het latere werk. You Came A Long Way From Saint-Louis is een poging van Emerson om zijn eigen arrangement aan een Bob Russell nummer te geven in een poging een Floyd Cramer achtig nummer te componeren; Beatles-achtig akkoorden deze keer, tijdgenoten natuurlijk, poppy van toon. Het afsluitende nummer van het album is Soul Station van Hank Mobley uit 1960 en is eveneens een favoriet van bassist Sheppard, terug naar een lager tempo met meer traditionele jazz en een hoofdrol voor de bassist.

Het geluid is zeker niet slecht, vergelijkbaar met een redelijk klinkende bootleg, zeg maar. Er is flink veel werk aan besteed, denk ik. Als we resumeren, kunnen we opmerken dat dit een curieus album is van de latere meester, waarvan enkele kenmerken zich al openbaarden, best wel interessant eigenlijk. Want zeg nou eerlijk, wie zou nou niet graag verblijd worden met één van die zeldzame 750 exemplaren met genummerd certificaat van echtheid? Een mooi verlaat kerstgeschenk, lijkt me.

Alex Driessen
Koop bij bol.com

Send this to a friend