In de periode 1987-1991 timmert de Haagse band The Last Detail zogezegd flink aan de weg. De mannen hebben aan belangstelling uit de symfonische wereld geen gebrek en dat is eigenlijk een beetje vreemd.
The Last Detail maakt weliswaar op een redelijk niveau muziek, echt verbluffend goed zijn hun verrichtingen nou ook weer niet. Het zijn de smaakvolle, van flitsende solo’s voorziene toetsenpartijen van Julian Driessen en de uitstekende zang van Ruud Stoker die de meeste punten binnenhalen. De band houdt zich bezig met een combinatie van pakkende Amerikaanse rock á lá Styx en het sprookjesachtige van old school symfo. Dat alles met een onmiskenbare jaren ‘80 twist. Tel daarbij het prima management op van Peter Lindenbergh (Freia Music) en je hebt een fraai stukje vaderlandse muziekgeschiedenis.
De band bestaat aanvankelijk uit eerdergenoemde Stoker en Driessen aangevuld met Bart Feis op gitaar. Later krijgt men versterking van bassist Peter Stoker (de broer van Ruud) en drummer Andy de Zeeuw, terwijl ook nog bassist Bert de Bruijne en drummer René Kerst de band enige tijd van dienst zijn geweest. Indertijd verschijnen twee cassettealbums, een volledige cd, een vier nummers tellende ep en enkele bijdragen aan een paar verzamelalbums. Eén en ander heeft geresulteerd in een flink aantal concerten waarbij het optreden in het voorprogramma van Saga op 15 juni 1990 in het Noorderligt te Tilburg als hoogtepunt kan worden beschouwd.
Op 1 februari 2019 verschijnt bij Freia Music het hier besproken “At Last…..The Tale And Other Stories”, een dubbelaar met daarop het gehele oeuvre dat de band ooit officieel uitgebracht heeft. Het mes snijdt hier aan drie kanten, hatsjikidee! Niet alleen voor de band zelf en wij, de luisteraars, is deze goed gedocumenteerde compilatie van 41 nummers een fraai naslagwerk, tevens markeert dit product het 35-jarig bestaan van Freia Music en is het de eerste heruitgave in een reeks om dat te vieren.
De nummers zijn min of meer in tegenovergestelde richting chronologisch neergezet en toch ook weer niet. Zo opent de eerste schijf met Man Out Of Time, een melancholieke powerballad die in 1991 het levenslicht ziet op de “SI Magazine Compilation Disc”. Die bijdrage is het laatste wapenfeit van de band en hoewel de desperate song altijd voor een fraaie sfeer zorgt op de “SI”-schijf is het einde van het nummer wat zoutloos. In de liner notes van “At Last…The Tale And Other Stories” valt te lezen waarom: de gitaarsolo die daar moest komen is namelijk naar de prullenbak verhuisd. Vervolgens komen de titeltrack van de ep “The Wrong Century” uit 1991 en een zestal nummers van het album “At Last….The Tale” uit 1990 voorbij. Het geeft maar aan hoe de vork in de steel zit, want ook daarna wisselen nummers van beide albums elkaar af en ook is er nog plaats voor de twee bijdragen aan het “Exposure 88” album. Op zich leuk allemaal ware het niet dat de geluidskwaliteit even hard schommelt als de oorsprong van het materiaal en ook het niveau van spelen scheelt nogal per nummer.
De bandleden hebben door hun creativiteit de vrije loop te laten een stijl ontwikkeld waarbinnen het eindeloos variëren is. Of het nu het uptempo Answers betreft of het gedragen Lucinda, het is overduidelijk The Last Detail dat je hoort. Het schitterende So Many Nights daarentegen doet de band groter lijken dan hij is doordat hier de vergelijking met het vermaarde Grobschnitt valt te maken, terwijl een aantal korte instrumentaaltjes van knutselniveau is. Gloves And Boots dan weer bevat een fraai getokkelde intro om vervolgens los te gaan in een vlot psychedelisch nummer. Deze eerste schijf sluit af met het stemmige licht bombastische Alisia dat een prima gitaarsolo tot slot kent.
Op cd 2 treffen we de cassettealbums “The Silhouette” en “Waterford” uit de beginjaren van de band aan. Beide albums zijn op acht sporen opgenomen in de huisstudio van Driessen, dit onder de bezielende leiding van de Roland drumcomputer. Een behoorlijk aantal nummers is later opnieuw opgenomen voor de albums “Exposure 88”, “At Last…The Tale” en “The Wrong Century”. Behalve dat het leuk is voor het totaalplaatje van “At Last….The Tale And Other Stories” zijn de meeste nummers van cd 2 dus nogal overbodig. Wel geven ze een fraai inkijkje in het creatieve proces van een band.
Nadat The Last Detail is opgehouden te bestaan vindt een soort doorstart plaats onder de naam Timelock met daarin de leden Julian Driessen, Ruud Stoker en Bert de Bruijne aangevuld met gitarist Rinus Hollenberg, een logisch vervolg.
Dick van der Heijde