Merlin Bard, TheAlbum

“The Merlin Bird are a collaborative two-piece, meaning that Geoff and Dan get all the credit while everyone else does all the work.”  Op de achterkant van het cd-boekje, maar ook op de website, staan meer van dit soort hilarische verwijzingen. Wat te denken van: “All lyrics by Geoff (He doesn’t understand them either)”

De muziek van dit tweetal staat echter haaks op deze humoristische uitlatingen: veel rustige, klassiek getinte muziek met invloeden van Brits (Keltische) folk. Clannad, Iona, Blackmore’s Night en Magenta zijn namen die boven komen drijven bij het beluisteren van deze muziek. Af en toe meen ik zelfs de hemelse klanken van Kate Bush (in haar jonge jaren) te ontwaren. Dat brengt ons meteen bij de dames Shakira Searle en Beck Sian die dit album met hun vocalen van een schitterende, heldere, gouden rand voorzien. In contrast daarmee klinken de mannelijke vocale bijdragen vaak vlak en niet altijd even zuiver.

De eerste twee nummers van “Chapter And Verse” staan vooral in het teken van de prachtige stemmen van Searle en Sian, veelal rustig begeleid door toetsen, akoestische gitaar en drums. Na een zeer kort instrumentaaltje worden we in Words Across The Sky getrakteerd op Gregoriaanse gezangen, vermengd met de engelachtige stemmen van beide dames. Onmiskenbaar klassieke invloeden horen we terug in Of Night And Day door het gebruik van het klavecimbel en met Shakira Searle in een glansrijke vocale hoofdrol. Het nummer The Turning doet zijn titel alle eer aan. Vanaf dit nummer krijgt de elektrische gitaar een prominentere rol in de muziek van The Merlin Bird.

Met haar bluesy honky-tonky piano is Truth’s A Lady een vreemde eend in de bijt, die van mij achterwege had mogen blijven. Backburner heeft sterk symfonische trekken, waarbij de vrouwelijke en mannelijke vocalen mooi in elkaar zijn verweven en worden gelardeerd met fraai gitaarwerk. De laatste nummers van dit album dragen een sterk middeleeuws karakter door hun karakteristieke melodieën en instrumentale inkleuring. Erg mooi en authentiek gedaan, zonder onze symfo-roots te verloochenen. De mannelijke vocalen klinken hier ook veel overtuigender dan in de eerste nummers.

Laten we hopen dat de titel van het slotnummer, To Be Continued…? met een volmondig ‘ja’ kan worden beantwoord en het liefst binnen afzienbare tijd. Elf jaar wachten op deze cd is wel erg lang. Voor liefhebbers van mooie vrouwelijke zang, omlijst met bijna middeleeuwse Keltische folk in een symfo-jasje, is dit een band om in de gaten te houden. Dan moeten ze natuurlijk wel wat vaker een teken van leven geven uit dat verre ‘Down Under’.

Math Lemmen