Mute Gods, The

Tardigrades Will Inherit The Earth

Info
Uitgekomen in: 2017
Land van herkomst: Verenigd Koninkrijk
Label: InsideOut Music
Website: http://themutegods.com/tmg/
Luistermogelijkheid: https://youtu.be/SyjNard5ers
Tracklist
Saltatio Mortis (1:57)
Animal Army (5:00)
We Can't Carry On (5:11)
The Dumbing Of The Stupid (7:09)
Early Warning (3:56)
Tardigrades Will Inherit The Earth (5:20)
Window Onto The Sun (6:00)
Lament (2:01)
The Singing Fish Of Batticaloa (8:24)
The Andromeda Strain (2:57)
Stranger Than Fiction (4:21)
Nick Beggs: zang, basgitaar, Chapman Stick, gitaar, toetsen, programming
Roger King: toetsen, gitaar. programming, achtergrondzang
Marco Minneman: drums, percussie, gitaar

Met medewerking van:
Lula Beggs: zang
Lauren King: zang
Tardigrades Will Inherit The Earth (2017)
Do Nothing Till You Hear From Me (2016)

Nick Beggs, Marco Minneman en Roger King behoeven volgens mij op deze website geen verdere introductie. Mocht je helemaal (prog)wereld vreemd zijn, lees dan nog even de recensie van hun vorige album. Met “Tardigrades Will Inherit The Earth” heeft deze formatie in minder dan één jaar het tweede album neergezet. Voortbordurend op het thema van “Do Nothing Till You Hear From Me” – waar de status van de huidige maatschappij, religie, politiek, media en het milieu ter discussie werd gesteld – laat dit album de mogelijke uitkomst daarvan zien. Een donkere, sombere uitkomst waarin alleen Tardigrades (waterbeertjes) kunnen overleven.

Saltatio Mortis opent het album met een ‘funeral march’, een dodenmars die onze huidige planeet ter grave draagt. Een indrukwekkend instrumentaal klassiek muziekstuk van Roger King. In een track-by-track discussie tussen Roger King en Nick Beggs op YouTube, geven ze aan dat het nummer bewust voorop is gezet om de toon te zetten en als het album flopt, dan hebben ze dat meteen al gehad. Het tweede nummer Animal Army geeft meteen een scherp contrast met de inleiding. Het nummer knalt er in en laat een steviger geluid horen dan we gewend zijn van het debuutalbum. De zang van Beggs is ietwat zeurderig en geeft een poppy uitstraling aan het nummer. De vroegere invloeden van de bands van Beggs uit de tachtiger jaren zijn hier duidelijk aanwezig. We Can’t Carry On is de eerste single van het album en handelt over de wijze waarop de mensheid onze planeet vernietigt, met alle onrust in de wereld en vreselijk verkeerde beslissingen die genomen worden. Het nummer is meeslepend, melancholisch en even donker als het thema.

Nick Beggs is een meester op de Chapman stick, die hij gelukkig op dit album ook meerdere malen op de voorgrond laat komen. Het instrumentale nummer, The Andromeda Strain, is daar onder andere een mooi voorbeeld van. Heerlijk hoe hij de specifieke tappende klanken uit dit instrument kan halen. In datzelfde nummer horen we Marco Minneman zijn drums behoorlijk teisteren.

Evenals op “Do Nothing Till You Hear From Me” horen we ook nu weer een duet tussen vader en dochter voorbij komen. In het gevoelige Stranger Than Fiction horen we vader(s) en dochter(s) een bijna happy end zingen aan het eind van het verder toch treurige album; wellicht is er toch nog hoop voor de mensheid. Naast de combinatie Nick en Lula Beggs, horen we nu echter ook Lauren King in duet met haar vader Roger King. Lauren King zou je kunnen kennen van het album “Out Of The Tunnel’s Mouth” van Steve Hackett.

Met dit tweede album van Nick Beggs, Marco Minneman en Roger King laten de heren horen dat ze in hun veel bewogen carrière door vele muzieksoorten zijn gegaan. Als driemanschap combineren ze deze effort en muziekstijlen in een eigen project. Hier en daar poppy, dan weer experimenteel, heavy of progressief, maar bovenal is hun deskundig vakmanschap te horen.

Mario van Os

CD:
Koop bij bol.com

LP:
Koop bij bol.com

Send this to a friend