Twee oudleden van The Watch en twee top-sessiemuzikanten maken instrumentale progressieve fusion, gebaseerd op jams. Het klinkt als het begin van een mop: “twee Italianen en een Ier maken een rondreis door de Sahel…”, maar dat is het niet. Daarvoor is deze plaat te aardig.
Als je de bijsluiter mag geloven hebben de heren het materiaal voor dit album in drie sessies bij elkaar geïmproviseerd en daarna uitvoerig gearrangeerd en opgenomen. Dat is dan heel knap gedaan, want je hoort hier een aantal volwassen composities en helemaal geen bij elkaar geharkte en opgekalefaterde jams. Ergens in dat niemandsland tussen Karmakanic, Planet X en Steve Morse, daar moet je de muziek op dit album plaatsen. Rijk gearrangeerde prog met stukjes progmetal en heel veel jazz-rock dus. En dat totaal is nog veel beter dan het op papier al klinkt.
Voor een belangrijk deel komt dat door de rijke productie en de overvloed aan toetsenpartijen die Racz speelt. Een mooi vol geluid met heel veel nuances en details en een schat aan creatieve melodieën. Vooral dat laatste is echt bijzonder voor een jamband. Vaak is het immers een kwestie van maar door roffelen in de hoop dat er iets dragelijks uitkomt. Bij The RedZen zit dat helemaal snor.
In dat opzicht is zanger Joe Sal een onwelkome gast, omdat zijn zangpartij van Alexa In The Cage een wat muf liedje maakt. Dat blijkt natuurlijk vooral uit vergelijking met de instrumentale versie, die veel spannender is. Dat zegt overigens meer over The RedZen dan over Joe Sal, die zijn stinkende best doet.
De vier muzikanten zijn stuk voor stuk erg goed, al blijft uitgerekend drummer en initiatiefnemer Roberto Leoni wat onderbelicht. De Gouden Veer is voor de al eerder geprezen Racz, die met zijn goedgekozen geluiden een mix van oude en nieuwe synthesizerklanken laat horen en ook nog prachtig piano speelt.
Op dat ene kleine minnetje na is “Void” dus een album met alleen maar plusjes, een boeiende, afwisselende en toegankelijke plaat die zowel liefhebbers van fusion als fans van mooie symfo iets van hun gading geeft. Heel goed gedaan!
Erik Groeneweg